dinsdag 31 mei 2011

En TOOS doodelt voort

Toch wel handig hoor, zo’n iPad! Jammer genoeg is ie toch net wat te groot om in een binnenzak te steken , maar een gemiddelde damestas is meestal iPad-vriendelijk genoeg.
Dat betekent dus dat ik op mijn gemak overal kan TOOS-doedelen. Thuis natuurlijk sowieso. Maar een zonnig terras in Middelburg of Nice? Geen probleem! Als er op zo’n terras dan ook nog WiFi is, is TOOS helemaal blij en is een nieuwe doodle snel doorgestuurd.
Ik begreep uit de krant en het journaal dat scholen grote problemen hebben met het gebruik van de smartphones in de klas door leerlingen. Ik kan me daar iets bij voorstellen, maar die dingen hebben toch ook hun voordelen. Want op de iPhone, van de andere smartphones weet ik ’t eerlijk gezegd niet, kun je ook doodelen. Daaraan zouden tekenleraren best wel eens aandacht kunnen besteden.
In ieder geval staat er weer een nieuwe, gratis te downloaden TOOS-doodle op www.toos.biz . Plaats van ontstaan: een poosje geleden een terras in Nice. Plaats van versturen toen: zo’n bekende Amerikaanse hamburgerzaak waarvan ik de naam maar niet zal noemen. Want eigenlijk schaam ik me daar wel een beetje voor. Maar ja, ze hadden WiFi zonder verder enige beperking!

Ook komt er nu zo langzamerhand, na alle drukte van de laatste maanden, tijd om die nieuwe, tweede site van mij - www.toos.biz - weer verder uit te bouwen. Onder TOOS-art heb ik er een aantal nieuwe foto’s van kunstwerken bij gezet die op de expositie in fort Rammekens zijn te zien. Maar ja, dan moet je daar al wel geweest zijn natuurlijk. Dus voor de nog-niet-bezoeker, kijk maar eens op de site of ga spoorslags naar dat prachtige fort bij Ritthem/Vlissingen. 

I.v.m. de nieuwe doodle is op mijn kanaal op YouTube http://bit.ly/ij4Pag de video over het maken van een TOOS-doodle nu bovenaan de rij van filmpjes gezet. Maar voor 't gemak staat die video nu ook hieronder.

donderdag 26 mei 2011

Alice in Aluminiumland

Als je mijn tentoonstelling “TOOS-de ontdekkende mens” in fort Rammekens al hebt bezocht, heb je kunnen zien dat daarin een klein meisje een belangrijke rol speelt. Voor mij is ze in die expositie het symbool voor dat ontdekken, voor nieuwsgierigheid, een soort Alice in Wonderland. Als kind hebben we van nature allemaal een grote nieuwsgierigheid in ons, we willen de wereld verkennen. En dat er veel te leren valt is duidelijk, iedereen begint ten slotte op nul!
Voor mij als kunstenaar is dat kleine meisje heel belangrijk gebleven. Ik koester haar kinderlijke onbevangenheid zo goed als mogelijk ondanks het ouder worden. Zo probeer ik door haar ogen te blijven kijken opdat ik me elke keer weer verbaas over de ons omringende wereld. Dat levert heel veel inspiratie op kan ik verzekeren!

Dat meisje is in diverse gedaanten terug te vinden in het fort. Zo staat mijn Alice, in aluminium gegoten, ook ergens verborgen in de installatie “Dream City” verlangend naar buiten te kijken door een schietgat. Maar voordat ze daar stond, moest er heel wat gebeuren. Iets daarvan laat ik nu zien in de nieuwste video op mijn YouTube kanaal met link http://bit.ly/ij4Pag . Maar wil je 'm nu al zien, klik dan gelijk in het venster hieronder.
Eerst de schetsen, dan het wasmodel met daarin verwerkt allerlei materialen die kunnen verbranden in de oven van de gieterij. Dan de moedermal en ten slotte het eerste volledige wasmodel waarmee het beeld wordt gegoten. Ik zal maar niet in de technische details treden. Feit is dat ik op deze manier mijn eerste aluminium beeld liet gieten. Want tot nu toe had ik steeds in brons gewerkt.

Dat er bij het gieten nog wel eens iets fout kan gaan in het Wonderland van Alice bleek heel duidelijk. Er zal blijkbaar een klein gaatje aan de onderkant van de mal want het hete aluminium, vloeibaar als water, stroomde er onder even hard uit als het er aan de bovenkant in werd gegoten. En dat vloeibaar aluminium met zuurstof in de lucht lekker kan fikken en roken, weet ik nu ook! Kijk maar eens goed op die film http://bit.ly/ij4Pag .

Zie voor meer informatie over de kunst in het fort ook de site www.toos.biz .


  

donderdag 19 mei 2011

“Beperkingen van omgeving zorgen voor nieuwe creativiteit”


Met die uitspraak van mij begon het grote artikel van PZC-journalist Rolf Bosboom (voor de buitenstaander: PZC= Provinciale Zeeuwse Courant) over mijn expositie in fort Rammekens.
Ik wil jullie dat artikel natuurlijk niet onthouden. Dus lees maar!

Artistieke ontdekkingstocht in het fort
Toen Toos van Holstein eind 2009 rondliep in fort Rammekens, wist ze meteen: dit is een prachtige plek om te exposeren. Maar tegelijkertijd was er het besef dat het een groot avontuur zou worden.
Het zestiende-eeuwse bouwwerk mocht op geen enkele manier worden aangetast en olieverfschilderijen kon ze thuislaten, omdat die een maandenlang verblijf in de vochtige en zilte omgeving niet zouden doorstaan.
Juist die beperkingen hebben bij de beeldend kunstenaar uit Middelburg een golf van nieuwe creativiteit teweeggebracht. “Ik wilde al heel lang iets met digitale technieken gaan doen. Dit was een mooie gelegenheid. Ik had 101 ideeën, maar hoe ga je die uitwerken? Je moet alles zelf doen. Dat is een heel avontuur geworden, waarbij ik een aantal tegenslagen moest overwinnen”. Ter onderscheid van haar gebruikelijke werk presenteert ze het werk onder een (iets) andere naam: TOOS. Vrijwel geen ruimte in het fort heeft ze ongebruikt gelaten. Overal in de kazematten en spelonken is wel iets te zien, zoals fotoprints op aluminium, monotypes, beelden van kunststof en aluminium, diaprojecties, een film en installaties. Haar bekende schilderijen keren terug op de fotoprints, vaak sterk uitvergroot en gecombineerd met bijvoorbeeld foto’s die Van Holstein tijdens reizen heeft gemaakt.
“Ik ben erg geïnteresseerd in nieuwe technieken. Zo ben ik volop bezig met tekenen en schilderen op de iPad. Het bewerken van beelden op de computer vind ik ook ontzettend leuk”.

In diverse gedaanten en op meerdere plaatsen in de tentoonstelling duikt een meisje op. Het is een verwijzing van Van Holstein naar haar jeugd, waarin ze vaak buiten de groep viel. Een van de meisjes op de expositie loert door een schietgat naar buiten. “Dat ben ik, als klein meisje, dat op zolder in een fantasiewereld zat en dat naar buiten wilde, nieuwsgierig naar de wereld om haar heen. Voor mij is het meisje het symbool van altijd verder willen, van steeds weer nieuwe dingen ontdekken”.
‘De ontdekkende mens’, luidt de titel van de tentoonstelling dan ook. Zoals de bezoeker er steeds weer nieuwe dingen ontdekt, heeft Van Holstein er - mede gedwongen door de omstandigheden - nieuwe artistieke wegen gevonden. Niet voor niets zijn poorten een ander belangrijk thema geworden, als symbool van een overgang naar een nieuwe fase, naar nog onontgonnen gebieden, fysiek en mentaal.
Een blikvanger in het fort zijn de Chinese ‘banners’. Het zijn grote stroken waarop Van Holstein in 2008 sterk uitvergrote delen van haar schilderijen afdrukte voor een expositie in Peking. Daar werden ze beschilderd door jonge, Chinese vrouwen.
Nu zijn de werken weer in Nederland en heeft de kunstenaar ze opnieuw bewerkt. “De banners zijn met mezelf op reis. Ik vind het belangrijk om ze te laten zien, omdat ik mezelf opnieuw heb ontdekt in China.”
Het werk van Van Holstein is in een groot aantal landen te zien, maar zelden dicht bij huis. Daarom vond ze het belangrijk ook eens een groot project in eigen provincie te doen. “Ik woon en werk nu tien jaar in Middelburg. Dat leek me een goede aanleiding om iets moois aan Zeeland te geven.”
Meer informatie over de tentoonstelling, waarbij ook een catalogus is verschenen, is te vinden op www.toos.biz .

Trouwens, nog niet de uitzending van Omroep Zeeland over de expositie gezien? Link dan maar even naar http://bit.ly/j4J88p .

zondag 15 mei 2011

Maar ook de kathedraal van Amiens is oud!

Ooit gedacht dat die Franse kathedralen er toch allemaal wel een beetje grijzig bij staan? Vergeet ’t maar. Ze toonden vroeger één kakofonie van kleuren!
Je begrijpt ’t al. Na het zijstapje in de vorige aflevering met Toos even niet in fort Rammekens maar in Le Touquet-Paris-Plage permitteer ik me er hier nog één.  Maar dat is dan ook voorlopig weer de laatste beloof ik.

Niet echt ver van Le Touquet, voor Franse begrippen ten minste, ligt Amiens. En Amiens heeft een prachtige gotische kathedraal die nog heel wat ouder is dan fort Rammekens . Het leek me interessant daarvan wat te laten zien op YouTube. Link maar naar http://bit.ly/ij4Pag .

De bouw van deze grootste kathedraal van Frankrijk begon al in de 13de eeuw. Aan zo’n oude kerk kan ik nooit voorbij gaan. Vaak zijn  er de prachtigste kunstwerken te vinden. In Amiens vind je in het voorportaal bijvoorbeeld nog heel veel oorspronkelijk beeldhouwwerk. Dat is echt bijzonder omdat er in de loop der eeuwen vaak heel veel is verdwenen. Wij hebben in onze 16de eeuw dan wel de Beeldenstorm gehad waarbij in de, van oorsprong, natuurlijk allemaal katholieke kerken veel kunst werd vernietigd. Maar wat er tijdens de Franse revolutie eind 18de eeuw allemaal gebeurd is met de kerkelijke kunst? Dat wil je echt niet geloven!
Daarom is het zo bijzonder om in Amiens nog zoveel terug te vinden. Bijzonder ook is dat hier bij de restauratie de laatste jaren veel onderzoek is gedaan naar de minieme hoeveelheden kleurpigmenten die nog in de beelden van het voorportaal zijn terug gevonden. Naar aanleiding daarvan is een lasershow ontwikkeld die in het toeristenseizoen die beelden ’s avonds aanlicht met hun oorspronkelijke kleuren. Ik kon dit jammer genoeg nog niet meemaken maar heb er wel foto’s van gezien. Echt ongelooflijk! Gaan zien als je in de buurt bent. Zo worden de middeleeuwen ineens heel anders ingekleurd.

donderdag 12 mei 2011

Toos niet in Fort Rammekens maar in Le Touquet-Paris-Plage

Alweer aflevering 13 van dit blog! Overigens voor alle zekerheid maar wel op 12 mei en niet op morgen, vrijdag de 13e. Men zegt dat zoiets geen goede combinatie is. Uiteindelijk slaan ze in de US ook in de liften de 13e verdieping over en spring je van 12 naar 14. Dat zal toch een reden hebben.
Maar dat getal 13 is wel gelijk een mooie aanleiding het blog dit keer te wijden aan iets buiten de expositie in fort Rammekens om. Want mijn kunstenaarsleven gaat natuurlijk gewoon door met ook andere activiteiten.

Als bewijs daarvan staat een nieuwe video op het kanaal TOOSvanholstein van YouTube  
Afgelopen zaterdag was ik namelijk in Le Touquet-Paris-Plage, een chique badplaats een stuk ten zuiden van Calais, voor de vernissage van mijn eerste tentoonstelling in galerie “Derrière la Dune” (www.derriereladune.com). Hoe ik daar terechtgekomen ben, is een uitgebreid en zeer apart verhaal dat ik hier niet uit de doeken zal doen, want dan wordt deze aflevering wel heel erg lang. Maar dat het er leuk is, in dat Le Touquet, kan ik je wel verzekeren!
Het stadje ontstond tegen 1900 toen de strandcultuur in Europa zich begon te ontwikkelen, denk maar aan Domburg op Walcheren, en de beau-monde van Parijs zich per trein en de nog zeldzame auto spoedde naar de brede stranden van Le Touquet. Vandaar ook die toevoeging Paris-Plage.
Er werden de meest fantasierijke huizen, villa’s en hotels gebouwd. Ook de Engelse chique, inbegrepen het koningshuis, stak het Kanaal over en voegde het nodige toe. Er ontstond een aantrekkelijke balans tussen rust, publiek en privévermaak. Die ambiance is op z’n 21ste eeuws nog steeds aanwezig. Geen luide muziek, heel rustig verkeer, mooie winkels, geen mensen in de straten waarvan je denkt “trek eens wat meer kleren aan”. En niet te vergeten dus die architectuur die soms alle fantasie verslaat!  Al met al geen slechte plek om een tentoonstelling te hebben in de grootste galerie van Le Touquet.

Op http://bit.ly/ij4Pag staat een filmische impressie van de opening en van Le Touquet zelf. Kijk maar!

woensdag 4 mei 2011

Omroep Zeeland: Expositie werpt ander licht op fort Rammekens

’t Is voor een kunstenaar altijd aantrekkelijk om publiciteit te krijgen bij een tentoonstelling waar je je ziel en zaligheid in hebt gestopt. Nou, daar had ik dan de afgelopen tijd in Zeeland geen klagen over! Al voor de opening van “TOOS” in fort Rammekens kwam Omroep Zeeland opnamen maken. De week daarna werd het item uitgezonden onder de titel “Expositie werpt ander licht op fort Rammekens” (te bekijken via http://bit.ly/j4J88p) met als begeleidende tekst:

RITTHEM – De Middelburgse kunstenaar Toos van Holstein exposeert op uitnodiging van het maritiem MuZEEum in Fort Rammekens in Ritthem. “Deze plek is zonder mijn werk al fantastisch. Ik heb kleur toegevoegd zodat bezoekers het fort op een nieuwe manier bekijken.”
Van Holstein’s werk bestaat onder meer uit zuilen, afbeeldingen en andere beeldende kunstvormen. De expositie Toos- de ontdekkende mens is nog tot oktober te zien in Fort Rammekens.

Het was prettig dat Anke Tanihatu de interviewster was. Die had ik een aantal jaren geleden al een paar keer ontmoet bij de radio-afdeling van de omroep. Dat was dus een hernieuwde kennismaking in de sfeer van “hé Toos, wat leuk, hoe is ’t met je?”
Ik vind het altijd weer heel knap hoe uit een overvloedige hoeveelheid interview en filmmateriaal een kort item van iets meer dan 2 minuten wordt gemaakt met een logisch verhaal erin. Beoordeel dat zelf maar via de link hierboven.

Diezelfde dag kwam ook nog Rolf Bosboom van de PZC (voor de buitenstaander: de Provinciale Zeeuwse Courant) langs voor een interview. Ook Rolf is geen onbekende meer voor me. Vorig jaar was hij al eens in mijn atelier voor een gesprek over  een aantal steendrukken van mij die zich nu in de grote bibliotheek van Alexandrië in Egypte bevinden. Maar dat is een heel ander verhaal.
De weerslag van zijn bezoek werd afgelopen zaterdag gepubliceerd. Op de website van de PZC heb ik dit nog niet kunnen terugvinden. Maar in een volgende blogaflevering zal ik er nog wel eens op terugkomen.

zondag 1 mei 2011

Quizvraag: welke foto hoort bij de 5de TOOS-doodle?

Ik hoef de kenners en liefhebbers van mijn werk natuurlijk niet te vertellen dat ik graag met poorten en doorgangen werk. Voor mij is dat zo’n krachtig en al eeuwenoud symbool voor begrippen als bescherming, geborgenheid, ontdekken en avontuur dat ik het graag in mijn schilderijen verwerk. En daarnaast is het ook nog een heerlijk schildergebaar om op het doek te zetten.

Dat alles was reden om al in 2010 bij de voorbereidingen voor de expositie in het fort aan fans van mijn werk te vragen foto’s op te sturen van poorten en doorgangen die ze zelf hadden gemaakt. Nou, dat heb ik geweten! Mijn mailbox liep echt helemaal vol met honderden en honderden foto’s. Het waren er uiteindelijk zo veel dat ik een keus heb moeten maken voor de diashow die daarvan nu in het fort draait. Ook heb ik nog een groot aantal uitgeprint die te zien zijn in de zijgangen van het fort.

Van die diashow heb ik nu het begindeel op mijn kanaal op YouTube gezet. Link maar via http://bit.ly/ij4Pag . Het leek me daarbij leuk om er muziek onder te zetten van een heel goeie vriend van mij, saxofonist Frank Düring, die samen met een paar vrienden uit zijn bigband de muziek heeft gecomponeerd en gespeeld voor de film TOOS die nu ook in het fort draait. Over die film en de muziek meer in een volgende aflevering.

Eén foto uit de diashow heb ik nu gebruikt als basis voor mijn, alweer, 5de TOOS-doodle, waarvan hierbij een plaatje. De echte TOOS-doodle is natuurlijk weer te downloaden en uit te printen vanaf de website www.toos.biz .
Die foto heb ik wel een beetje vervormd om er een vervreemdend effect aan te geven. Nou ben ik benieuwd wie in het filmpje ziet welke foto ik heb gebruikt. Doe je best!
En mocht je ze nog niet gezien hebben, bekijk dan ook maar de filmpjes over het maken van zo’n TOOS-doodle en de opening van de expositie op 23 april.