dinsdag 28 mei 2019

De gemeenschappelijke deler van Alexandrië, Cambridge, Den Haag, Parijs en Nice


Wat kunnen die steden uit het rijtje in de titel nu met elkaar gemeen hebben? Nou, bijvoorbeeld dat er allemaal grote bibliotheken staan met daarin veel, héééél veel boeken. Zoals bij de Koninklijke Bibliotheek in Den Haag. En overal groeit dat aantal boeken. Ook in de KB van 's-Gravenhage. Ik weet dat zeker want heel onlangs hebben ze er in ieder geval twee bij gekregen. Van mij namelijk. Twee speciale kunstboeken die, en dat is nou echt de gemeenschappelijke deler, ook in die andere steden aanwezig zijn.  
KB in Den Haag
De oorzaak bij de KB zit 'm in de zogenaamde Collectie Koopman. Nog nooit van gehoord? Ik tot voor kort ook niet. Tot ik een berichtje las in 'BK-informatie', het vakblad voor beeldende kunstenaars. Daarin stond een piepkleine aankondiging voor een bijeenkomst met uitleg over die Collectie Koopman. 
bijeenkomst in de KB
 Wat bleek? Dat is een grote verzameling Franse kunstboeken, originele brieven, foto's en handschriften. Ooit aangelegd door Louis Koopman (1887-1968). Met de nadruk op bijzondere uitgaven van Franse auteurs, geïllustreerd door kunstenaars. En daaronder niet de minsten! Picasso, Braque, Chagall, Degas, Miró, 'onze' Kees van Dongen, Matisse, Max Ernst. Louis Koopman liet zijn hele verzameling na aan de KB, samen met een flinke pot dukaten om de collectie te kunnen blijven updaten. Er zijn zelfs tentoonstellingen van geweest in bijvoorbeeld Brussel en New York.
Die bijeenkomst leek me dus wel wat, zeker gezien het feit dat ik als kunstenaar ook betrokken ben bij dat soort uitgaven via mijn Galerie Quadrige in Nice. Daarover heb wel vaker eens iets geschreven in dit blog.

Op dus naar de Koninklijke Bibliotheek op de juiste dag. Daar heb ik geen spijt van gekregen. Paul van Capelleveen, de beheerder van deze zo'n 10.000 items omvattende collectie, bleek een heerlijk bevlogen verteller die ons uiteindelijk heel veel wijzer de KB weer liet verlaten.

kunstboeken en boekjes in allerlei formaten





Maar ik bleek hem ook nog wat wijzer te kunnen maken. Want hoewel hij dus een legaat ter beschikking heeft om de Collectie Koopman nog steeds verder uit te breiden met hedendaagse kunstboekuitingen, bleek hij nog nooit te hebben gehoord van 'mijn' galerie Quadrige en de bijbehorende uitgeverij La Diane Française.  Het gevolg daarvan?
 Een paar weken geleden zaten levensgezel en ik op de KB-kamer van Paul geanimeerd te praten over Franse kunstboeken, de Franse kunstwereld en mijn eigen bijdragen daaraan. 
met Paul van Capelleveen in zijn kamer op de KB
En daar weer het gevolg van? Dat wat ik in mijn inleiding al schreef. De Collectie Koopman is nu uitgebreid met twee uitgaven die ik heb geïllustreerd met steendrukken. De 'Edda ou Monuments de la Mythologie& de la Poësie des anciens du Nord ' uitgegeven in 2007, en La Légende Dorée, Sainte Catherine (25 novembre) uit 2010. Ik voel me daarbij best een beetje trots!

Want zo zitten mijn bijdragen aan het Franse livre d'art nu toch maar mooi in die prachtige nieuwe, gigantisch grote bibliotheek van Alexandrië, het eeuwenoude Trinity College in Cambridge waar je in de hal tegen een beeld van de grote natuurkundige Newton aanloopt, de Nationale Bibliotheek van Frankrijk in Parijs, bijna vanzelfsprekend in de Bibliothèque Louis Nucéra van Nice en nu ook in de Koninklijke Bibliotheek van onze Hofstad. Pas mal
deel van de bibliotheek in Nice

Tot volgende week.
TOOS

dinsdag 21 mei 2019

Van Balloo via Ridderkerk naar Gubbio en terug naar Breukelen



Gubbio, in Umbrië, waar ik deze zomer exposeer
Eens per week, dat ijzeren ritme heb ik mezelf opgelegd voor 'TOOS&ART'. Maar zo'n 6 à 7 onregelmatige keren per jaar stuur ik ook nog een Nieuwsbrief mijn computer uit naar bijna 1000 adressen. Om galerie-exposities van mij aan te kondigen of de schijnwerper te zetten op andersoortige kunstmanifestaties waaraan ik deelneem. Laat ik nu net afgelopen week weer zoiets gedaan hebben! Daarnaast komt die Nieuwsbrief ook nog terecht in de groep TOOS die ik op facebook heb. Dus, bedacht ik me ineens, waarom niet ook eens hier in mijn blog? Bij deze dus. Onder die titel van 'Van Balloo via Ridderkerk naar Gubbio en terug naar Breukelen'. Want mijn kunst, en ik dus ook, reist wat af.
Mocht je 't trouwens interessant vinden die Nieuwsbrief te ontvangen, even een snel mailtje naar toosvanholstein@xs4all.nl doet 't 'm.

NIEUWSBRIEF TOOS van HOLSTEIN
mei 2019

 Toos van Holstein, En ville 80-100 cm, bij galerie Drentsche Aa 
Twee exposities tegelijkertijd
Dat kun je soms zo hebben, twee tentoonstellingen die beide op zondag 12 mei beginnen. Toch maar goed dat daar geen openingen bij hoorden want anders was het racen geworden tussen Balloo in Drenthe en Ridderkerk bij Rotterdam.
In Galerie Drentsche Aa in het toeristische boerendorp Balloo, vlak bij Assen, startte de expositie 'Springtime' met een aanzienlijk lente-aandeel van mijn kant. Alhoewel de zomer dan al is begonnen, duurt die tentoonstelling tot 7 juli. Alle tijd dus nog om daar te gaan genieten van het prachtige Drentse Aa gebied in combinatie met mijn werk. Voor meer gegevens zie onder.
Toos van Holstein, Riflettere 20-20 cm, bij Galerie Studio Imspa
Op diezelfde 12e mei begon in Galerie Studio Imspa in Ridderkerk de expositie 'Piccolo formato', een voorproefje van een veel grotere kunstmanifestatie in het Italiaanse Gubbio deze zomer. Daar start in juli de eerste Biënnale van Gubbio met zowel Nederlandse als Italiaanse kunstenaars. Ook ik geef er acte de présence. Mede-organisator Martin Impelmans, een goede vriend van me en initiator van Studio Imspa, geeft nu in zijn kunstruimte al vast dat voorproefje met een aantal deelnemende kunstenaars die hiervoor speciaal klein werk maakten. Van mijn hand hangen er schilderijtjes van 20-20 cm die eigenlijk ook al weer een voorproefje zijn voor nog een ander op handen zijnd groot kunstfeest. Lees maar.

Houd zondag 6 oktober vrij!
Op die dag start namelijk een grote, bijzondere expositie van mij in Galerie Peter Leen XL in Breukelen. Met daarbij mijn zogenaamde '70-Series', waarin juist werken van 20 bij 20 cm een belangrijke rol spelen. Hoe? Dat lees je tegen die tijd wel. Houd die dag al vast maar vrij want dat wordt echt leuk!

TOOS&ART
Een bijna traditioneel onderdeeltje van deze Nieuwsbrief is de verwijzing naar mijn blog 'TOOS&ART'. Met elke donderdag een verhaal over mijn kunstwedervaren in http://toosvanholstein.wordpress.com/. Nog niet geabonneerd? Dat gaat heel makkelijk, gewoon klikken op de knop 'Volg' bij dat blog. Dan kun je gelijk nog even teruglezen wat ik er de afgelopen paar maanden schreef over bijvoorbeeld Rembrandt, Nice, muziek, de Zeeuwse godin Nehalennia, een speciaal Paasverhaal, David Hockney, mijn kunstboeken en de Dordtse Synode'.
Toos van Holstein
'for me art is travelling the mind'

Galerie Drentsche Aa  'Springtime' van 12 mei tot 7 juli
Galerie Studio Imspa  'Piccolo formato' van 12 mei tot 10 juni
Scheepmakerstraat 23, Ridderkerk, https://www.imspa.com/

website www.toosvanholstein.nl        
wekelijks blog 'TOOS&ART' http://toosvanholstein.wordpress.com/
ook actief op Facebook, LinkedIn, Twitter, Pinterest, Pictify, Tumblr en Instagram

Je ziet 't, ook bij andere social media zit ik niet stil. 't Is altijd leuk om bijvoorbeeld Pinterest en Instagram af en toe op te leuken met werk van mij. Kijk maar eens bij https://nl.pinterest.com/toosvanholstein/ of  https://www.instagram.com/toosvanholstein/ . Tot volgende week.
TOOS

dinsdag 14 mei 2019

Het Roosevelt Statement in de Oude Crypte


Nee, de titel  hierboven is niet die van een of ander spannende thriller over nog onontdekte geheimen uit het verre verleden. 't Gaat juist over de zeer nabije toekomst. Maar dan wel in samenhang met onze Gouden Eeuw. De eeuw die juist dit jaar uitgebreid in een sterk toeristisch zonnetje wordt gezet met het marketingconcept 'Rembrandt & de Gouden Eeuw'?Je weet wel, die kunstenaar die 350 jaar geleden stierf. Als je dat nu nog niet hebt meegekregen, doen ze in de reclamewereld echt iets fout.


Een aantal oude Hollandse en Zeeuwse steden wil namelijk met zogenaamde citymarketing (sorry voor 't vreselijke jargon, maar zo schijnt dat nu eenmaal te moeten heten) heel graag buitenlandse toeristen Amsterdam uitlokken. Rembrandt en de Gouden Eeuw als rattenvangers van Hamelen zogezegd.
Want laten we wel wezen, er is in Nederland nog wel iets meer dan alleen dat Rijksmuseum, de overvolle Wallen en die blijkbaar niet te versmaden Amsterdamse wiet. Neem nou ons onvolprezen Middelburg. De stad die destijds na Amsterdam de belangrijkste was in de allang overleden VOC, maar die nu wel alweer 20 jaar de KCRM herbergt. De maandelijkse Kunst en Cultuurroute Middelburg. Naast nog veel meer leuks natuurlijk. Zoals de, jammer genoeg, maar zelden geopende ondergrondse, geheimzinnige crypten van de middeleeuwse  Abdij. Het hart van de latere stad.
 
de crypte
Allemaal hapklare brokken, maar hoe maak je daar nu een lekkere maaltijd van? Laat dat maar over aan kunstenaars. Dus toen binnen de KCRM het ludieke idee opplopte iets met die Gouden Eeuw en moderne kunst te gaan doen, schakelden mijn hersenradertjes in de sectie 'associatie' naar nog een versnellinkje hoger. Wat hadden we in Middelburg nog meer? Maar natuurlijk! De tweejaarlijkse uitreiking van de Four Freedoms Awards aan beroemde wereldburgers. Ook in het Abdijcomplex. En had je in de 17e eeuw niet ook het bij volwassenen populaire 'album amicorum'? Het vriendenalbum. Eigenlijk wat nu het poesiealbum is. Een boek dus waarin vrienden teksten schreven en afbeeldingen maakten. Daarvan zijn heel interessante exemplaren bewaard gebleven. Zoals dat van Burchard Grossmann met daarin zelfs een kunstwerk en tekst van ons aller Rembrandt uit 1634. Toepasselijk in deze context? Nogal!
 
het album amicorum van Grossmann met de bijdrage van Rembrandt
Dus dacht ik 'waarom gaan we met kunstenaars van de KCRM niet een modern album amicorum maken'. Als link naar die Gouden Eeuw. Maar voor wie zou je dat dan gaan creëren? Ach, natuurlijk! Voor Franklin Delano Roosevelt (1882-1945), de Amerikaanse president die met zijn in 1941 uitgesproken Four Freedoms de grondslag legde voor de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. Dezelfde Four Freedoms dus van die Awards in Middelburg. Toen nog een laatste associatie. Want wat moest er dan in dat album amicorum komen?

Enkele jaren geleden had ik voor een speciaal kunstboekje van mij al uitspraken verzameld van een aantal Four Freedoms laureaten. Zoals van Nelson Mandela, Nederlander Jan Tinbergen, de Birmese Aung San Suu Kyi en de Engelse Karen Armstrong. Dus waarom niet onze kunstenaars vragen hier één van uit te zoeken en een daarop geïnspireerd kunstwerk te maken? Op allemaal even grote vellen papier. Zelf had ik al een citaat van Malala Yousafzai in gedachten: ' for me peace is not only the absence of war but the absence of fear'.
 
originele tekening en citaat van Malala Yousafzai in mijn 'Citaten van laureaten van de Four Freedoms Awards 1982-2016'
Dit idee sloeg direct aan. Het gevolg? Van 1 tot 18 augustus opent zich die vrijwel altijd gesloten prachtige abdijcrypte. Want daar worden die kunstwerken, allemaal van 120 bij 80 cm, tentoongesteld.
 
passen en meten in de crypte voor de expositie
bezig in mijn atelier met mijn bijdrage
Maar erboven, in de gotische  kloostergangen, gaat de KCRM helemaal uit z'n dak met het vieren van het 20-jarig bestaan door nóg een expositie. Want die 20 jaar en de Gouden Eeuw zijn ten slotte best een goed feest waard. 
de prachtige ramen in de kloostergangen
Tot volgende week.
TOOS

dinsdag 7 mei 2019

Hoe dichter bij Dordt hoe ……..


Heb je ooit een groot huis kunnen kopen voor een halve euro en dat niet gedaan? Waar die vraag mee te maken heeft? Met een recent bezoek van mij aan Dordrecht.
 
de Grote Kerk in Dordrecht
Dordrecht, een stad die niet alleen een belangrijke rol heeft gespeeld in mijn vroegere, jonge leven maar ook in de nog veel oudere Nederlandse geschiedenis. Ga maar na: een belangrijke middeleeuwse handelsstad, de grootste van Holland, sterk bepalend voor de Tachtigjarige Oorlog en godsdienstig zeer bepalend door de Dordtse Synode van 1618-19.
 
weergave van de bijeenkomst van de Dordtse Synode
Bij mijn bezoek moest ik weer denken aan de uitspraak 'Hoe dichter bij Dordt hoe rotter 't wordt'. Een uitspraak die ik nooit heb begrepen. En terecht. Want werd onlangs niet in The Times, toch echt geen miezerig krantje, Dordrecht aangemerkt als een verborgen parel? En heeft ook  niet een miljoenenpubliek  op tv de recente  optocht van The Passion door de oude stad kunnen bewonderen? Dat van die parel wist ik dus al heel lang. Gewoon omdat ik rond 1970 een aantal jaren in Dordrecht heb gewoond en gewerkt. Ik had er zelfs met enkele vrienden een gigantisch monumentenpand kunnen kopen vlak naast de voor Dordt zo beeldbepalende Grote Kerk.
 
hier bij dat huis van 1 gulden
de ligging naast de Grote Kerk
Dat moest dan één gulden kosten. Jazeker, één hele gulden! Maar dan namen we wel de verplichting op ons om dat patriciërshuis helemaal volgens de regeltjes te restaureren en renoveren. Op eigen kosten natuurlijk. Want de gemeente had geen sous. En rijkssubsidie? Wat was dat? Dus 't zat er toen voor ons als jonkies financieel niet in. Afgezien nog van de vele jaren die 't zou gaan kosten naast onze banen. Een typisch geval van jammer.
Die herinneringen kwamen boven toen ik de Grote Kerk bezocht vanwege een expositie daar  van de bekende stillevenschilder Henk Helmantel en ik ook nog door ging naar museum Het Hof van Nederland vanwege de Statenbijbel. Beide onderdelen van de festiviteiten rond die Dordtse Synode van 400 jaar geleden.
 
interieur van de Grote Kerk

Maandenlang waren ze toen in Dordrecht aan het steggelen, de rekkelijken en preciezen, oftewel de Arminianen en Gomaristen, oftewel de remonstranten en contraremonstranten. Een akkefietje over de goddelijke predestinatie. Maar over hun hoofden heen woedde een politieke strijd tussen stadhouder Maurits en raadspensionaris Van Oldebarnevelt. De gevolgen? Van Oldebarnevelt werd nog in 1619 letterlijk een kopje kleiner gemaakt en in 1637 verscheen de eerste officiële editie van de Statenvertaling van de bijbel.
de Statenbijbel
In dat geheel past Henk Helmantel heel mooi vanwege zijn gereformeerde achtergrond en zijn schilderijen van kerkinterieurs. Want ook die maakt hij namelijk. Hij had er zelfs een op een ezel staan in de keuken van zijn prachtig herbouwde middeleeuwse pastorie in het Groningse Westeremden toen ik daar een aantal jaren geleden met hem gezellig de kunstwereld zat door te nemen. Mee een reden om in de Grote Kerk te gaan kijken hoe hij die nu in beeld had gebracht.
 
schilderijen van Henk Helmantel in de Grote Kerk
Dit kon ik dan gelijk combineren met een bezoek aan dat Hof van Nederland. Een prachtig nieuw museum in oude gebouwen, geopend in 2015, en gewijd aan de geschiedenis van het ontstaan van onze Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden. En de belangrijke rol die Dordrecht daarin speelde.
het Hof van Nederland
tentoonstelling over de Statenbijbel


Echt een moetje, alleen al vanwege de moderne manier van presenteren. Maar ik was er voor de speciale expositie over de beroemde Statenbijbel. Het boek dat vanaf 1637 mee het fundament legde voor onze Nederlandse taal nu. Met bijvoorbeeld woorden en uitdrukkingen als: muggeziften, de dood in de pot, de geest is gewillig maar het vlees is zwak, in zak en as zitten.

In zak en as heb ik zeker niet gezeten toen die koop van dat monumentenpand in Dordrecht er niet in bleek te zitten. Nog steeds ga ik graag iets drinken op een terras van het Groothoofd, gelegen aan een van de drukst bevaren plekken van Europa, waar drie rivieren samenvloeien. En zou de liefde op het eerste gezicht voor mijn Middelburgse pakhuis uit 1738 iets met het oude Dordrecht en alle water daar te maken kunnen hebben? Vast wel! Tot volgende week.
het Groothoofd in Dordrecht

TOOS