dinsdag 27 maart 2012

Lentuh voor een ZeBra!

Lentuh, zo moet je dat blijkbaar op z’n Haags schrijven. Maar wat de schrijfwijze ook mag zijn, een betere start van de lente kunnen we ons toch niet wensen! Lekker de tuin op orde brengen. Of gewoon van de zon genieten op je eigen terras. Logisch dat er veel belangstelling is voor de buitenmeubelen bij het 15-jarig jubileum van Palladio in het Zeeuwse Heinkenszand. Vorige week schreef ik daar al over. Want dat Palladio-feest wordt ten slotte toch maar mooi opgesierd met mijn TOOS-buitenkunst als artistieke toegift.
’t Leek me wel leuk een filmpje te maken van die combinatie van kunst met het outdoor living in het hoge kwaliteitssegment, zoals dat tegenwoordig in reclametermen heet. Zie hier het resultaat op mijn YouTube-kanaal.

Maar wat doet die “ZeBra” eigenlijk in de titel? Dat kwam door het begrip kwaliteit hierboven.Eerst even die ZeBra’s. Die kom je tegenwoordig heel veel tegen in Zeeland. Niet in de vorm van overstekend wild maar als Zeeuwse Brabanders. Zij vormen zo langzamerhand een niet onbelangrijk deel van de bevolking in Zeeland. Zelf ben ik er sinds 2001 ook één, tot volle tevredenheid. En met mij zijn er zo nog velen die zich telkens opnieuw weer laten verbazen door de kwaliteit van het leven in hun provincie.
Want zo’n Palladio hoort toch wel even bij het topsegment van de branche in Nederland! Of wat te denken van De Drukkerij in Middelburg, absoluut één van de mooiste boekenzaken in ons land. Of, om nog maar een andere zijstraat te noemen, dat onevenredig grote aantal sterrenrestaurants in Zeeland? Heeft trouwens de Walcherse zeekust ook niet de meeste zonuren van Nederland? Die ZeBra’s hebben duidelijk een goeie neus voor levenskwaliteit. Tot volgende week.
TOOS. 

dinsdag 20 maart 2012

BUITEN(gewone) KUNST


Vorig jaar rond deze tijd was ik heftig in de weer met de voorbereidingen voor mijn grote expositie “TOOS” in dat eeuwenoude fort Rammekens bij Ritthem/Vlissingen. Wat dat voor gevolgen zou hebben, kon ik toen natuurlijk niet inschatten. Ik was alleen maar heel erg hard bezig met kunst die bestand moest zijn tegen de kou, het zout en het vocht in dat fort. Want mijn olieverfschilderijen daar? Dat kon je door die omstandigheden mooi vergeten. Die hadden na een half jaar naar de stort gekund.

Dat zou anders moeten zijn met werk op het plaatmateriaal alu-dibond. En dat klopt, zie de foto’s maar! Diverse terrassen en tuinen zijn tegenwoordig opgesierd met kunst van mij op dat dibond. En daar is alweer één winter overheen gegaan. Kijk, dat had ik vorig jaar maart toch niet kunnen bedenken. Zo heeft die uitdaging in het fort, want neem maar van me aan dat ’t dat was, geleid tot nieuwe mogelijkheden en wegen.

Bij die wegen zit zeker die naar Heinkenszand op Zuid-Beveland. Heinkenszand? Ja, om precies te zijn de Schouwersweg 7 bij het zakencomplex BinnenUit, gericht op het luxe woningsegment. Wat doe ik daar nou weer? Wel, daar zit, nu precies 15 jaar, een uniek bedrijf voor Zeeland. Palladio! Eigenaar Corné Tempelaars voorzag al dat tuinen en terrassen steeds belangrijker zouden worden in onze levensstijl. Dus specialiseerde hij zich in het exclusieve segment voor buitenmeubelen en verlichting.
Toen Corné mijn buitenkunst had gezien wist hij “dat moet onderdeel worden van mijn feestje bij het 15-jarig jubileum”. Want dat viert hij, 15 dagen lang, verspreid over de periode van de start van de lente op woensdag 21 maart tot en met 2de Paasdag 9 april. Meer daarover is te lezen op www.binnenuit.nl .

Zelf ben ik er heel tevreden mee zoals mijn TOOS-kunst daar in de grote ruimten van Palladio uitkomt. In de volgende aflevering, als de lente inderdaad echt begonnen is, meer daarover. Tot volgende week.
TOOS.

dinsdag 13 maart 2012

Een Appeltje voor de film

Ik heb meer met Steve dan met Bill. Niet zo zeer wat de mannen zelf betreft, maar meer de producten waarmee ze ons leven hebben veranderd. Ik heb ’t over Steve Jobs met Apple en Bill Gates met Microsoft.
Mijn kunstenaarsgevoel gaat natuurlijk uit naar het esthetische en dan zit je bij Apple  wel goed met de vormgeving. Je hoeft alleen maar te kijken naar de MacBook, iPhone of iPad en je weet dat daar door knappe ontwerpers en vormgevers diep over nagedacht is. En mijn kunstenaarshersenen kunnen beter overweg met de Mac dan met Windows. Ik ben totaal geen computertechneut, maar de Mac, dat is ‘t! Die begrijp ik ten minste. Of begrijpt die mij? Filmpjes voor YouTube? Dan voor mij de Mac!

Vorige week beloofde ik er één over de openingstentoonstelling bij de nieuwe galerie Kesk-Art in Workum. Omdat belofte schuld maakt, mocht iPhoto dus aan de gang met het maken van diashows. Want heel veel daarbij kun je gewoon aan dat programma zelf overlaten. Daarna was iMovie goed voor de rest. Knippen, plakken, overgangen, muziek eronder, op de Mac lukt me dat.
In het schermpje het resultaat. Op mijn kanaal op YouTube is de video te vinden met de link http://youtu.be/xqo3WMpU6Lo . Naast natuurlijk nog heel wat andere TOOS-filmpjes.
Tot volgende week.
TOOS.

dinsdag 6 maart 2012

FEEST!

Afgelopen zondag 4 maart was het dus feest voor Sophie en Klaas Elzinga. Ook voor mij trouwens. Voor hen ging een droom in vervulling met de officiële opening van hun Galerie Kesk-Art in Workum. En voor mij was het heel prettig erbij te mogen zijn met een zaal gewijd aan mijn schilderijen. Een ruimte waar tot voor kort het werk van de bekende Friese kunstenaar Jopie Huisman( 1922-2000) werd getoond. Maar, zoals ik een aantal weken geleden al schreef, is het druk bezochte Jopie Huisman Museum verhuisd naar de overkant van de straat. Daardoor kwam het Sleeswijckhuys, een prachtig  patriciërspand  uit de 17de eeuw, vrij. Nu hangt en staat het dus opnieuw weer vol met kunst.
Dat is voor Sophie en Klaas natuurlijk niet zomaar van een leien dakje gegaan. Bij zo’n project komen er altijd onvoorziene problemen op je pad. De verlichtingsarmaturen die je bestelt, willen maar niet komen. In dat Sleeswijckhuys, één van de vele rijksmonumenten die in Nederland worden beheerd door de bekende vereniging Hendrick de Keyser, mag je niet zomaar ergens een spijker in de muur slaan. De grote zolderruimtes zodanig opknappen dat  kunst er echt goed tot haar recht komt vergt dus veel denkwerk en vakmanschap.  Ook alles eens een keer weer goed schoonmaken en opnieuw schilderen kost heel veeltijd. Enzovoort, enzovoort. Dan ben je daarna wel toe aan een feestje.
Enkele honderden genodigden mochten daar van Sophie en Klaas aan meedoen. Overigens pas echt nadat Hans Wiegel, politiek coryfee en oud-commissaris van de Koningin in Friesland, de officiële opening had verricht.  Het werd een geanimeerde middag in Workum. Kunst van niveau in alle ruimten, muziek, wijn, hapjes van een in Friesland gerenommeerd restaurant. En daarbij  nog verkoop. Want dat laatste is voor de galeriehouders en voor mij als kunstenaar toch zeker niet van belang ontbloot!
De tijd sinds zondag was te kort om een video in elkaar te zetten van deze vernissage. Maar het materiaal is er wel, dus ik ga mijn best doen om die bij de volgende blogaflevering te kunnen tonen. Dan kan iedereen die niet was uitgenodigd ’t nog een beetje meebeleven op YouTube. Tot volgende week.
TOOS.