Terug naar Fort Rammekens

De toegangspoort naar fort Rammekens

Toeval bestaat. Net zoals de beroemde roman "Terug naar Oegstgeest" van Jan Wolkers. Een boek dat gedurende tientallen jaren te vinden was op de Nederlandse literatuurlijsten bij scholieren van Havo en VWO. Met "Terug naar Fort Rammekens" heb ik die boektitel maar even misbruikt in combinatie met dat toeval. Want hoe zit dat?

Nou, twee dingen, zoals oud-premier Joop den Uijl dat vroeger placht te zeggen.

Ten eerste. Voor mijn galerie Quadrige in Nice heb ik meegedaan met het illustreren van een nieuwe uitgave van de Ilias van Homerus. De voor de hand liggende volgende stap in dat project was natuurlijk de Odyssee, dat andere meesterwerk van de oude Griek. Die uitgave, ook weer als een zogenaamd livre d'art in zeer beperkte oplage, verschijnt volgend jaar. Met daaromheen exposities van de kunstenaars die de illustraties hebben gemaakt. Daarbij dus mijn persoontje. En dat persoontje is dan natuurlijk al aan het vooruit denken voor die tentoonstelling.

Daar kwam een paar maanden geleden plotsklaps interessant nieuws bij. Theater de Wegwijzer in het bij Middelburg gelegen Nieuw- en Sint Joosland gaat voor de maand augustus een grote theater/muziekvoorstelling "O die zee" opzetten. Een prachtige woordspeling natuurlijk op de Odyssee.'t Wordt een voorstelling die daar gedeeltelijk op is gebaseerd op een wel heel speciale locatie. Het recent gerestaureerde Fort Rammekens bij Ritthem.

Hé, had ik daar in 2011 niet de laatste grote solotentoonstelling voordat die restauratie begon? Allemaal elementen dus die een kruisbestuiving tussen dat project "O die zee" en mijn kunst voor de hand liggend maakten.

Hoofdbasstion met expositie "TOOS" in 2011

 Vandaar dat ik recent terug was in Fort Rammekens. Samen met Trudi Warns van dat theater De Wegwijzer. Want er moesten plannen worden gesmeed. Uitkomst? Ik ga in ieder geval het hoofdbastion van het fort "aankleden" met mijn kunst. Kunst gebaseerd op de ideeën rond de Odyssee die ik toch al aan het ontwikkelen was vanwege die expositie volgend jaar in Nice.

 

Samen met Trudi Warns in hoofdbastion

Zeg dus maar eens dat toeval niet bestaat! Mooi is natuurlijk dat ik de ruimten van het hoofdbastion en de vele andere krochten in het fort al heel goed ken vanwege mijn tentoonstelling "TOOS" daar in 2011. Kijk maar eens naar de video van die expositie.

Zoals gewoonlijk staat die ook op YouTube http://youtu.be/b7-GT6c-wJk.  Net zoals nog een paar andere filmpjes over de voorbereidingen http://youtu.be/0iESmF2upvU en de opening  http://youtu.be/cHl39lNiNUM  van "TOOS".

En wat maakt dit alles nog frappanter? Vanwege mijn activiteiten destijds in het fort begon ik dit blog onder de naam "TOOS in fort Rammekens". Nu, in "TOOS& ART", zal de komende tijd het fort vast wel opnieuw regelmatig opduiken in combinatie met "O die zee". Tot volgende week.

TOOS

http://www.toosvanholstein.nl

http://www.toos.biz/

YouTube http://bit.ly/ij4Pag

Facebook http://www.facebook.com/TOOSvanholstein

How much is that doggie in the window?

"How much is that doggie in the window?" Ik moest ineens denken aan dat liedje uit de jaren 50 toen ik "mijn hondje" daar zo met zijn snuit tegen de ramen van de grote toegangsdeuren naar mijn atelier zag staan. Op YouTube vond ik er zelfs nog een filmpje van met zangeres Petti Page. Maar dan wel met een heel wat kleiner hondje dan die reuzengrote buldog van mij (http://youtu.be/2AkLE4X-bbU)

 In mijn blog van begin april schreef ik al over dat 1,6 meter hoge beest van witte kunststof dat ik zou gaan beschilderen voor het goede doel.  Geld bij elkaar krijgen voor het verder ontwikkelen van een medicijn tegen de dodelijke energiestofwisselingsziekte bij kinderen (zie www.thedogparade.com). Daartoe worden zo'n twintig honden geheel belangeloos beschilderd door diverse bekende kunstenaars uit het hele land. Die kunsthonden vormen met elkaar The Dogparade. Een expositie die door het hele land zal trekken vanaf de opening op 22 mei bij hoofdsponsor Leolux in Venlo. Dat tentoonstellingsprogramma is in volle ontwikkeling. Zeker is dat de Amsterdamse Stopera er ook al bij zit.

Maar dat is toekomst. Nu ben ik druk bezig om mijn buldog tot kunstwerk te verheffen. Omroep Zeeland was er al snel bij om hier een tv-uitzending aan te wijden. Kijk maar eens bij http://bit.ly/1iZ80sF . "Mijn hondje"  is op dit moment alweer heel wat verder in zijn ontwikkeling. Bijgaande foto's getuigen daarvan.

Half mei moet ie helemaal zijn afgericht. Dan komt Mike Zeelen, stuwende kracht achter dit project, 'm ophalen voor zijn drie lagen doorzichtige autolak. Want hij moet, zoals 't een goeie hond betaamt, natuurlijk wel tegen weer en wind kunnen. Daardoor staat hij op zondag  1 mei tijdens de Middelburgse Kunst en Cultuurroute nog letterlijk en figuurlijk centraal staat in mijn atelier aan de Korendijk 56. Kom rustig kijken. Hij is aaibaar, bijt niet, kan heel goed tegen drukte en ik hoef hem ook niet uit te laten.

Leuk zou ik 't ook vinden als ik zelf voor zijn toertocht door Nederland start een sponsorbaasje voor hem gevonden heb. Op zich hoef ik dat helemaal niet te doen, want daar zijn de organisatoren van het project  voor. Maar toch! Wat zou het mooi zijn als ik dat nog extra kan bijdragen. Want dit is echt een prachtig, goed opgezet initiatief. Suggesties zijn dus van harte welkom. Ik houd jullie op de hoogte. Tot volgende week.

TOOS

http://www.toosvanholstein.nl

http://www.toos.biz/

YouTube http://bit.ly/ij4Pag

Facebook http://www.facebook.com/TOOSvanholstein

Keulen en de Art Cologne werden niet op één dag gebouwd

Dom van Keulen

Lang, lang geleden, minstens twintig jaar, was ik er voor het laatst. Bij de Art Cologne in Keulen, een bekende Duitse kunstbeurs. In Keulen kwam ik daarna nog wel vaker. Maar op die beurs niet meer. Één keer per jaar voor vier dagen, dat moet net treffen. Vorig jaar stond ie al wel op het programma om samen met Duitse vrienden te bezoeken. Alleen kwam er toen iets tussen. Vandaar dit jaar een rood omcirkelde Art Cologne in mijn agenda, samen met een nieuwe afspraak met Doris en Christian, die Duitse vrienden. Ooit kwamen ze een keer tijdens de Kunst en Cultuurroute van Middelburg mijn atelier in, vielen voor mijn werk, kwamen nog eens terug en nog eens en nu hangt er dus een "Toos" bij hun aan de muur. Niet ver van dat Keulen, dat samen met Aken niet op één dag werd gebouwd zoals het aloude spreekwoord zegt.

 Afgelopen week kwam ’t er dus wel van. Eigenlijk best schandalig dat het zo lang moest duren. Want met de 48ste aflevering dit jaar is de Art Cologne de oudste beurs ter wereld voor moderne en hedendaagse kunst. Maar een mens kan nu eenmaal niet alles. Denk maar aan die aflevering van vorige week met mijn verzuchting en wens voor een week van acht dagen.

Nu, terwijl ik dit stukje maak, kan ik alleen maar concluderen dat ik er vaker had moeten zijn. Een heerlijke beurs met twee gezichten. Op de 1^ste verdieping tapijt  op de vloer en heel veel dure kunsthandel met namen van heel veel dooie kunstenaars die je ook in de musea voor moderne kunst tegenkomt. Echt voor de verzamelaar met heel veel geld. Dat was ook duidelijk te zien aan het publiek. Uiterlijk, type kleding, soort mens en kamertjes bij diverse stands waar men zich kon terugtrekken om, zo schatte ik dat in, te onderhandelen over tientallen- of misschien wel honderdduizenden euro’s meer of minder. Niks mee mis, zo gaat dat nu eenmaal.

 

gebakken lucht?

Op de 2^de verdieping geen tapijt dus ongetwijfeld minder kosten per vierkante meter stand.  Ook een andersoortig publiek. En beslist ook andersoortige kunst. Kunst van nu, meer avantgarde, meer installaties. Dus automatisch ook veel meer gebakken lucht, meer “kleren van de keizer”. Zoals een paar foto’s illustreren.

kleren van de keizer?

Maar ook aangename verrassingen. Van kunstenaars die we in Nederland niet kennen. Bijvoorbeeld ene Jonas Burgert , een echte schilder met een geheel eigen wereld. Nog nooit van gehoord, maar dat doek waar ik naar kijk moest al wel € 95.000 opbrengen. Dat vind ik dan, voorzichtig uitgedrukt, weer wat overdreven. Of, heel onverwacht, Bernar Venet. Bij ons volstrekt onbekend, maar mijn galerie in Nice werkt wel met hem samen. Daar aan de Côte d'Azur hoort ie bij de bekende ouwe garde.

Jonas Burgert

Ook kwam ik werk tegen van Folkert de Jong, een jonge Nederlandse kunstenaar die internationaal furore maakt met zijn driedimensionaal werk. ’t Leuke was dat ik dezelfde beelden al eerder zag in een installatie die hij een poos geleden maakte voor het Haags Gemeentemuseum en waarover ik begin dit jaar hier schreef.

Folkert de Jong

Dat onverwachte maakt zo’n buitenlandse kunstbeurs echt leuk. Ik vermoed dat ik niet opnieuw twintig jaar wacht voor ik weer naar de Art Cologne ga. Tot volgende week. 

TOOS

http://www.toosvanholstein.nl

http://www.toos.biz/

YouTube http://bit.ly/ij4Pag

Facebook http://www.facebook.com/TOOSvanholstein

Acht dagen in een week? Graag!

Acht dagen in een week. Met natuurlijk nog wel steeds 52 weken per jaar. Dat zou ik echt een uitkomst vinden. Want met één zo’n dag extra zou ik alle ideeën die ik heb veel makkelijker kunnen realiseren.

Zo is het al weer een paar maanden geleden dat ik terug kwam van mijn reis door Laos en Cambodja. Een selectie van de foto’s uit Laos heeft in de tussentijd al wel geresulteerd in een fotoboek voor mijzelf. Een paar van die foto’s heb ik ook door deze blogaflevering heen gestrooid. Maar ik vond het toch wel leuk om iedereen die daarin zin heeft de gelegenheid te geven mijn impressies van Laos  mee te kunnen beleven via een filmpje op YouTube. En zo’n idee is dan waarvoor die achtste dag in de week prima zou kunnen dienen. Want dat kost tijd. iPhoto en iMovie op mijn MacBook zijn geduldige programma’s, maar de kaboutertjes doen het niet.

Dus heb ik die achtste dag er toch maar even tussenin geperst om een videootje “Laos in record time” te produceren. Want in iets meer dan 5 minuten reizen over de Mekong, door steden als Luang Prabang, Vientiane en Vang Vieng, langs de Laotiaanse wegen, op Khong Island en in de Boeddhistische tempels heeft toch wel iets van een record.

Die video staat hieronder ingebouwd, maar is ook aan te klikken met http://youtu.be/YJdP5WNYzxg 

 Overigens, dit is dus alleen Laos. Cambodja moet nog komen. Dat heb je met zo’n niet structurele achtste dag. Even wachten dus nog. Voorlopig vraagt The Dogparade (zie aflevering van vorige week) heel veel aandacht terwijl er ook nog een ander project zit aan te komen. Iets met zee, ouwe Grieken en nieuwe Zeeuwen. Maar daarover binnenkort waarschijnlijk meer. Tot volgende week.

TOOS

http://www.toosvanholstein.nl

http://www.toos.biz/

YouTube http://bit.ly/ij4Pag

Facebook http://www.facebook.com/TOOSvanholstein

Een heel speciale Dogparade

Vorige week kwam ie binnen, nog veel groter dan ik 'm al in gedachten had. In zijn soort een echte reus. Want ga maar na, een hond van 1,6 m hoog!  En deze staat ook nog eens heel breeduit stevig op z'n poten. Gelukkig houdt hij zich wel heel koest want dat heb je bij honden van kunststof.

Wat ik er mee moet? Beschilderen natuurlijk. Maar waarom? Dat vergt enige uitleg.

 Een poos geleden kreeg ik een verzoek van Mike Zeelen, initiator van The Dogparade (www.thedogparade.com). Een bijzonder sympathieke actie op kunstgebied die bedoeld is om geld op te halen voor de bestrijding van energiestofwisselingsziekten bij kinderen. Met die ziekte, die letterlijk energie vreet, worden kinderen vaak niet ouder dan 10 jaar.

Mike, uitgesproken als Mieke, want Mike is een zij, vond de Belgische kunstenaar Hannes D'Haese bereid om gratis een groot aantal honden van kunststof te leveren in diverse soorten en maten. Daaronder tien van die reuzen waarvan er nu één in mijn atelier staat. Want wie was ik om haar verzoek te weigeren zo'n grote buldog te gaan beschilderen? Normaal reageer ik nooit zo positief op de aanvragen die je als bekend kunstenaar krijgt om werk voor goede doelen aan te leveren. Daarbij krijgt je dan als kunstenaar meestal de worst van gratis publiciteit voor je neus gehangen. Maar dat is dan ook zo'n beetje het enige terwijl er wel heel veel arbeid tegenover staat. Maar dit? Deze Dogparade zit zo goed en sympathiek in elkaar dat naast mijn persoontje menig andere gekende kunstenaar in België en Nederland van harte meewerkt. Zoals  Pieter Pander, Ger Eikendal, Ted Noten, Clemens Briels, Astrid Engels, Richard Smeets, Wouter Stips en vele anderen. Met z'n allen maken we nu dus van kunststofhonden kunsthonden.

Al die sculpturen gaan een reizende openlucht expositie vormen die door heel Nederland trekt. Van Zuid naar Noord en van Oost naar West. De start vindt eind mei plaats in Venlo in de hoofdvestiging van hoofdsponsor en bekend meubelfabrikant Leolux. Door die uitgebreide trektocht van deze wel heel bijzondere hondenroedel hoopt de stichting Energy4All, waaraan The Dogparade weer is verbonden, geld in te zamelen voor het ontwikkelen van medicijnen tegen die gemene energiestofwisselingsziekte.

Je kunt je namelijk opwerpen als sponsor voor zo'n hond. Dus als iemand of een bedrijf dat bij mijn buldog wil doen? Graag! En aan het eind van deze Tour d'Hollande vertonen al die prachtige kunsthonden hun laatste kunstje. Dan worden ze op prestigieuze bijeenkomsten geveild. Voor beslist een heel goed doel.

 De komende paar weken zal ik dus druk bezig zijn om die vierkante meters van "mijn" reuzenhond op mijn manier te beschilderen. Wat je noemt een uitdaging!Toevallig is het net komende zondag 6 april weer 1ste zondag van de maand en dus Kunst en Cultuurroute in Middelburg (www.kunstroutemiddelburg.nl.) Daarom heb ik besloten die dag mijn schilderskloffie maar aan te trekken. Bij wijze van zeer hoge uitzondering.

Dit wordt vervolgd, da's natuurlijk wel duidelijk. Tot volgende week.

TOOS

http://www.toosvanholstein.nl

http://www.toos.biz/

YouTube http://bit.ly/ij4Pag

Facebook http://www.facebook.com/TOOSvanholstein