Met die uitspraak van mij begon het grote artikel van PZC-journalist Rolf Bosboom (voor de buitenstaander: PZC= Provinciale Zeeuwse Courant) over mijn expositie in fort Rammekens.
Ik wil jullie dat artikel natuurlijk niet onthouden. Dus lees maar!
Artistieke ontdekkingstocht in het fort
Toen Toos van Holstein eind 2009 rondliep in fort Rammekens, wist ze meteen: dit is een prachtige plek om te exposeren. Maar tegelijkertijd was er het besef dat het een groot avontuur zou worden.
Het zestiende-eeuwse bouwwerk mocht op geen enkele manier worden aangetast en olieverfschilderijen kon ze thuislaten, omdat die een maandenlang verblijf in de vochtige en zilte omgeving niet zouden doorstaan.
Juist die beperkingen hebben bij de beeldend kunstenaar uit Middelburg een golf van nieuwe creativiteit teweeggebracht. “Ik wilde al heel lang iets met digitale technieken gaan doen. Dit was een mooie gelegenheid. Ik had 101 ideeën, maar hoe ga je die uitwerken? Je moet alles zelf doen. Dat is een heel avontuur geworden, waarbij ik een aantal tegenslagen moest overwinnen”. Ter onderscheid van haar gebruikelijke werk presenteert ze het werk onder een (iets) andere naam: TOOS. Vrijwel geen ruimte in het fort heeft ze ongebruikt gelaten. Overal in de kazematten en spelonken is wel iets te zien, zoals fotoprints op aluminium, monotypes, beelden van kunststof en aluminium, diaprojecties, een film en installaties. Haar bekende schilderijen keren terug op de fotoprints, vaak sterk uitvergroot en gecombineerd met bijvoorbeeld foto’s die Van Holstein tijdens reizen heeft gemaakt.
“Ik ben erg geïnteresseerd in nieuwe technieken. Zo ben ik volop bezig met tekenen en schilderen op de iPad. Het bewerken van beelden op de computer vind ik ook ontzettend leuk”.
In diverse gedaanten en op meerdere plaatsen in de tentoonstelling duikt een meisje op. Het is een verwijzing van Van Holstein naar haar jeugd, waarin ze vaak buiten de groep viel. Een van de meisjes op de expositie loert door een schietgat naar buiten. “Dat ben ik, als klein meisje, dat op zolder in een fantasiewereld zat en dat naar buiten wilde, nieuwsgierig naar de wereld om haar heen. Voor mij is het meisje het symbool van altijd verder willen, van steeds weer nieuwe dingen ontdekken”.
‘De ontdekkende mens’, luidt de titel van de tentoonstelling dan ook. Zoals de bezoeker er steeds weer nieuwe dingen ontdekt, heeft Van Holstein er - mede gedwongen door de omstandigheden - nieuwe artistieke wegen gevonden. Niet voor niets zijn poorten een ander belangrijk thema geworden, als symbool van een overgang naar een nieuwe fase, naar nog onontgonnen gebieden, fysiek en mentaal.
Een blikvanger in het fort zijn de Chinese ‘banners’. Het zijn grote stroken waarop Van Holstein in 2008 sterk uitvergrote delen van haar schilderijen afdrukte voor een expositie in Peking. Daar werden ze beschilderd door jonge, Chinese vrouwen.
Nu zijn de werken weer in Nederland en heeft de kunstenaar ze opnieuw bewerkt. “De banners zijn met mezelf op reis. Ik vind het belangrijk om ze te laten zien, omdat ik mezelf opnieuw heb ontdekt in China.”
Het werk van Van Holstein is in een groot aantal landen te zien, maar zelden dicht bij huis. Daarom vond ze het belangrijk ook eens een groot project in eigen provincie te doen. “Ik woon en werk nu tien jaar in Middelburg. Dat leek me een goede aanleiding om iets moois aan Zeeland te geven.”
Meer informatie over de tentoonstelling, waarbij ook een catalogus is verschenen, is te vinden op www.toos.biz .
Trouwens, nog niet de uitzending van Omroep Zeeland over de expositie gezien? Link dan maar even naar http://bit.ly/j4J88p .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten