dinsdag 13 november 2012

Wasquehal II


Is er dan een Wasquehal I? Jazeker! Vorig jaar december schreef ik hier over een bezoek aan Wasquehal, een voorstad van het Noord Franse Lille. Liefhebbers van mijn werk die daar wonen, wilden graag een opdracht geven voor een schilderij in hun eetkamer. Nou, dat vond ik dus helemaal net erg. Maar voor zo'n opdracht wil ik altijd wel graag de ruimte zien waarvoor het werk is bestemd. Dan kan ik bij het schilderen rekening houden met de grootte van de wand, de kleuren, de inrichting en natuurlijk de opdrachtgevers zelf. Met andere woorden, met de totale  ambiance. We hebben toen afspraken gemaakt waarbij voor mij altijd belangrijk is dat ik in alle vrijheid mijn gang kan gaan. Maar daar staat voort de opdrachtgever ook alle vrijheid tegenover om nee te mogen zeggen wanneer het schilderij niet aan de verwachting voldoet. Dat is natuurlijk wel zo eerlijk. En als dat mogelijk is wil ik er ook het liefst in alle rust aan kunnen werken. Zonder tijdsdruk. Vandaar dus ook de tussenliggende periode van december 2011 tot november 2012. Met mijn manier van werken bak ik mijn olieverven ten slotte
niet als warme broodjes.

Zo'n afspraak is natuurlijk best spannend. Want stel dat ik dan ik inderdaad dat "nee" krijg te horen! Gelukkig is dat in de loop van vele jaren nog maar een keertje voorgekomen. Dus dat geeft wel vertrouwen. Maar ik heb hoe dan ook bij het afleveren van zo'n opdracht toch wel altijd opnieuw de kriebels. Zo ook nu dus tijdens de tocht naar Wasquehal.
Maar de champagne, ik zat ten slotte in Noord Frankrijk, kon al heel snel ontkurkt worden. Ik had weer in de roos geschoten! L'heritage, de titel van het schilderij, was helemaal naar de zin. Een drieluik dat van rechts naar links voor mij het ontstaan van de wereld symboliseert. Vanuit de chaos naar de mens en de natuur en de verbondenheid waar we als mensen niet zonder kunnen.

Ik heb toch wel een heel mooi beroep als kunstenaar.  Mensen blij kunnen maken, van champagne, goeie wijn en een heerlijke Franse maaltijd mogen genieten en nog een lief die mij 's avonds laat weer veilig door Frankrijk, België en de Westerscheldetunnel naar Middelburg loodst. Tot volgende week.
TOOS.
Abonnee worden bij dit blog? Kijk maar even in de linkerkolom bij Submit.


Geen opmerkingen: