Schreef ik vorige week nog over kunst en Wenen, nu gaat 't over kunst en Norcia. En dan nog wel mijn eigen kunst. In Norcia? Ja, inderdaad, Norcia. Een oud stadje in Umbria dat het Italiaanse centrum is voor de Tuber Melanosporum Vittadini, il tartufo nero, oftewel de zwarte truffel. En van de norcineria, wereldberoemde salami. Grote kans dat bij de gastronomen onder ons nu de speekselklieren door een Pavlov reactie optimaal gaan werken. Net nu, voor de 50ste keer, is daar de internationale truffelmarkt, de Mostra Mercato del Tartufo Nero. En ook net nu is daar dus werk van mij te zien in het Museo Castellino.
Hoe ik daar terecht kwam? Tja, zoals gewoonlijk is dat
weer een ingewikkeld verhaal. Maar heel kort door de bocht geformuleerd komt ’t
er op neer dat mijn levensgezel goeie connecties heeft met ImSpa Poductions (www.imspa.com ). En ImSpa , liefhebberend in de
kunst, heeft weer connecties in Umbria. Zodoende hebben mijn schilderijen nu
een flinke reis afgelegd, samen met die van een paar andere kunstenaars. Want
het betreft een groepstentoonstelling in dat museum van Norcia. “5 Artisti
Olandese a Norcia".
Heerlijk om weer eens die Italiaanse toestanden mee te
maken. Want Italianen zijn niet echt sterk in organiseren, maar des te sterker
in improviseren. Dat weet ik uit ervaring. Dus weet ik ook dat je je niet al te
druk moet maken als zaken in eerste instantie niet helemaal lopen zoals je als
georganiseerde Nederlander verwacht. Uiteindelijk komt ‘t weer, bijna, op z’n
pootjes terecht.
Het museum is zo’n stevig oud kasteel waar Italië volmee
staat. Dat is het mooie van dit land.
Overal beeldende kunst in de vorm van architectuur, beeldhouwwerken en schilderingen.
Van die oude stadjes die op zich vaak al een kunstwerk zijn. Zo ook Norcia, met
nog steeds de oude omwalling waarin ook huizen zijn opgenomen. Maar in een
volgende blogaflevering laat ik nog wel wat foto’s zien. Van bijvoorbeeld de
heilige Benedictus. Want die zou hier geboren zijn. Ja, die van de
Benedictijner monnikenorde. En ook nog de schutspatroon van Europa. Ten minste,
zo heeft de Paus dat bepaald in 1964. Of hij “Brussel” daarin heeft gemengd?
Vast niet! Tot volgende week.
TOOS
YouTube http://bit.ly/ij4Pag