Hoe pak je in foto's de sfeer, de ambiance, het gevoel
dat een stad je geeft? Dat is een kunst op zich. Zeker bij zo'n unieke stad als
Venetië. In schilderijen lukt me dat voor mijn eigen gevoel best aardig. Ik heb in de loop der jaren ook
al flink wat olieverven gemaakt met de Dogenstad als onderwerp. Zoveel zelfs
dat daarvoor op mijn website een aparte link staat:
In mijn atelier fantaseer ik mijn eigen beeld. Ik probeer
dan iets te creëren dat de kijker direct ervaart als Venetiaans, maar dat als werkelijkheid
nergens in de stad is terug te vinden. Ook voor een inwoner niet die alle
calles, fondamentas, sottoportos, canales, enz. kent. Het is gewoon mijn eigen
gedroomde La Serenissima. Hierbij een voorbeeld daarvan.
Bij foto's is dat natuurlijk compleet anders. Daarin pak
je wel de werkelijkheid. Een momentane werkelijkheid overigens, want die
werkelijkheid verandert natuurlijk voortdurend. Het weer, lichtinval, reflectie
op al dat water, verlichting, de ochtend, de avond, het toeval, dat alles speelt
daarbij een grote rol. Daarom is 't
juist ook weer heel spannend om met een
camera rond te lopen en dat moment te vatten. Iets totaal verschillends dus
vergeleken met in mijn atelier een
aantal maanden aan een schilderij werken.
Na thuiskomst wacht dan natuurlijk nog het selecteren van
die plaatjes met daaraan gekoppeld het in elkaar draaien van een fotoboek. Echt
zo'n mooie verworvenheid van deze tijd, dat laatste. Achter je computer een
fotoboek samenstellen, op knopje "verzend" klikken en wachten tot het
uiteindelijk door de brievenbus naar binnen valt.
Dit keer heb ik voor mijzelf een lekker dik boek gemaakt
vanwege een niet te versmaden aanbieding. Nadeel was alleen dat het niet op
internet werd gezet met een tijdelijke link erheen. Een optie die er regelmatig
wel bij hoort en voor nieuwsgierige vrienden best prettig is. Nu dus echter niet.
Maar dan kent internet weer andere mogelijkheden. Gewoon met die foto's een
filmpje maken voor YouTube. Met nog wat extra
toeters en bellen die een fotoboek niet biedt. Zo gezegd zo gedaan.
Daarna nog muziek eronder uit "De vier Jaargetijden" van Antonio
Vivaldi, zo'n beetje de huiscomponist
van Venetië in de eerste helft van de 18de eeuw, en klikken op
"upload". Simple comme bonjour. 't Kost wel wat tijd, maar dan kan ik
ook laten zien waarom Venetië mij zo fascineert.
Het filmpje is voor de luiaards onder ons hier al
ingebouwd. Op mijn eigen kanaal op YouTube staat het onder de link http://youtu.be/tN4sWp3y6JU . Veel
plezier ermee.
Tot volgende week.
TOOS
YouTube http://bit.ly/ij4Pag
Geen opmerkingen:
Een reactie posten