niet alleen de kunstroutevlag uit maar ook de venetiaanse |
Zondags
Ontvangst van de club roeiers uit Venetië en het nabij gelegen Padua en Treviso, met vanzelfsprekend hun aanhang, in mijn pakhuis aan de Korendijk. Want er moesten bekers en medailles worden uitgereikt voor hun roeiprestaties op zaterdag. Nog wel door burgemeester Harald Bergmann himself, daartoe getooid in Venetiaans gondeliersshirt met bijbehorende strooien hoed. Op die manier bijna een echte Venetiaan. Zij 't dat zijn woorden behoorlijk Nederlands klonken. Maar daar was dan weer een tolk voor aanwezig. Aan alles was dus gedacht door de organisatie.
burgemeester Harald Bergmann spreekt de Italianen toe |
En er moest geluncht worden. Nederlandse soep en Nederlandse broodjes maar natuurlijk niet met Nederlandse melk of thee. Zoiets kun je niet maken bij Italiaanse gasten. Dus vloeiden wijn en prosecco rijkelijk. Dat een aantal daarna nog even van Middelburg naar Veere gingen gondelen door het kanaal? Nessun problema! Ik heb achteraf geen verhalen gehoord over waterpolitie die alcoholcontroles uitvoerde. Je weet 't ten slotte maar nooit in ons overregelde kikkerlandje.
een burgemeester heeft vele taken, ook die van het uitreiken van goodiebags |
Zaterdags
Toen werd er bij het clubhuis van Watersportvereniging Arne bij de Nieuwe Haven aan de rand van de oude stad heel wat heen en weer gegondeld en geroeid. In de verschillende soorten boten die vanuit Italië waren meegenomen en in wat Nederlandse boten. Puur watersportplezier waar heel wat toeschouwers op af waren gekomen.
Zaterdags en zondags
Venetiaanse kunst van Maurizio Molin in de kloostergangen van de Abdij en ook in mijn atelier. Daar werd zijn werk gecombineerd met mijn schilderijen. Dat ik daar Venetiëschilderijen voor had uitgezocht, laat zich raden. Heel wat bezoekers hebben er zaterdag en zondag van kunnen genieten.
in mijn atelier |
in de kloostergangen van de Abdij |
En nu, op maandag? Mijn Venetiaanse gast Roberto die hier de laatste dagen doorbracht, heeft zijn huurbestelwagen weer helemaal volgeladen met spullen van de deelnemers en met schilderijen. Maar ook met een echte tweedehands Nederlandse fiets. Want dat had hij zich in zijn hoofd gezet, zo'n fiets moest mee terug. Die ging hij thuis opknappen om er mee door de buurt te gaan toeren. Prachtig toch? En dat hij voor het eerst van zijn leven een haring, een echte Hollandse Nieuwe, naar binnen had laten glijden en dat ook nog lekker vond? Kijk, dat is Europa!
Voor mij moet nu dit blog er nog uit en dan heb ik 't even helemaal gehad. Enige rust kan absoluut geen kwaad. Tot volgende week.
TOOS
Geen opmerkingen:
Een reactie posten