het Drents Museum in Assen |
Naarmate je meer hebt gereisd door allerlei landen, blijft
er steeds minder nieuws te ontdekken over. Een ijzeren logica die Johan Cruijff
wel zou hebben aangesproken, vermoed ik zomaar. Dus zaten levensgezel en ik een
poosje geleden wat te brainstormen over nog te bezoeken interessante streken.
Interessant in de zin van een combinatie van oude cultuur buiten Europa, oude
steden, gevarieerde landschappen en ook nog een aangenaam klimaat. Daarbij
passeerde ook Iran de revue. Regelmatig in het nieuws, nietwaar? Als Trump
himself er niet voor zorgt, doen de zuurdoordesemde ayatollahs daar 't wel. Er
is altijd wel iets met politieke verdragen, Yemen of Sjiieten en Soennieten. Maar
daarnaast is het land ook een bakermat van zeer oude beschavingen. En met een
zeer vriendelijke, nieuwsgierige en behoorlijk hoog opgeleide bevolking zoals
we hoorden van vrienden en relaties die er zijn geweest. Een mogelijke
reisoptie dus. Reden dan ook om naar Assen af te reizen. Assen? Iran? Ja hoor.
Want in het Drents Museum draait nog tot 18 november de tentoonstelling
'Iran-Bakermat van de beschaving'.
In dat Drents Museum ben ik al regelmatig geweest. Heel
vaak weten ze er echt interessante
exposities te organiseren over oude culturen. Zo ook nu over Iran, grotendeels eigenlijk
het oude Perzië. Een regio die deel uitmaakte van een veel groter gebied waar
zo'n 12.000 jaar geleden de landbouw zich kon ontwikkelen door een gunstige
geografische ligging en een gevarieerde flora en fauna.
overzichtskaart van het gebied |
Jaren geleden las ik al
over het waarom daarvan in het uitermate interessante boek 'Zwaarden, Paarden
& Ziektekiemen' van Jared Diamond. Een aanrader. Die weet heel boeiend
duidelijk te maken waarom juist in dat gebied de landbouw kon ontstaan. Met ook
weer alle gevolgen van dien. Zoals een zich steeds meer ontwikkelende
beschaving waarvan nu in Assen prachtige uitvloeiselen zijn te zien. In deze
context trouwens een heel toepasselijk woord, dat uitvloeiselen. Want er werd
blijkbaar heel wat afgedronken in dat oude Perzië van duizenden jaren geleden.
Prachtige drinkbekers en voorraadvaatjes voor de inhoud daarvan tonen dat.
schenkkannen in de vorm van een bultrund 1150-850 v.Chr. |
drinkbeker waarbij het mannetje uit zijn eigen beker lijkt te drinken, 800-700 v.Chr. |
zilveren drinkbeker 850-550 v.Chr |
massief gouden drinkbeker 559-331 v.Chr. |
reliëf op de gouden beker |
Eigenlijk heel intrigerend dat de vormen hier en daar heel sterk doen denken aan de geabstraheerde
bronzen dierenbeelden zoals die nu in de moderne Nederlandse kunst worden
gemaakt. Door bijvoorbeeld Frans van Straaten en Evert den Hartog. Qua
vormgeving trouwens ook niet altijd lekker makkelijk om uit te drinken, zo
lijkt me. Vooral voor die gouden beker moest je toch wel regelmatig naar de
sportschool om je armspieren te oefenen. Twee kilo zwaar zonder vloeibare
inhoud!
Maar ja, wie 't breed heeft, laat 't breed hangen. Je bezit
ten slotte niet zomaar van de 6e tot de 4e eeuw voor Christus een rijk dat
groter was dan het Romeinse Rijk daarna ooit zou worden. Met bijvoorbeeld het legendarische
Persepolis als een van de hoofdsteden. Gesticht door Darius I, ook wel de Grote
genoemd. Dat ie groot was, wilde hij ook wel heel graag weten. Daar getuigt een
in de expositieruimte op ware grootte nagebouwd reliëf van.
het reliëf in werkelijkheid |
imposant beeld van een krijger |
Met in de rots uitgehouwen teksten in verschillende talen
van die tijd over zijn glorieuze overwinningen. Logisch ook dat hij één voet zet
op een op de grond liggende verslagen koning met nog een hele rij geketende
vorsten voor hem. Trump kan er alleen maar van dromen. Maar dat aan alle
machtsplezier ooit een eind komt, bewees Alexander de Grote toen hij
uiteindelijk Darius III over de kling joeg en een eind aan dat grote Perzische
imperium maakte.
Al met al een heel interessante en mooi vorm gegeven
expositie. Met veel kleine, prachtig uitgewerkte voorwerpen, maar ook imposante
beelden. Klik maar eens hier
voor een korte video over dit alles op MuseumTV. Een site met heel veel
museumvideo's over exposities.
Hulde dus voor het Drents Museum. En wie weet voor
levensgezel en mij die extra impuls om toch maar eens naar Iran te gaan. Tot
volgende week.
TOOS
Geen opmerkingen:
Een reactie posten