Het Heilige Geloof oftewel Santa Fe en de foto's die je vroeger niet maakte

 

foto in mijn atelier vanwege die koeienschedel

Eerst even wat zaken op een rij die ogenschijnlijk niets met elkaar hebben te maken.

- Komende zaterdag 24 oktober staat op NPO2 om 23.30 uur een documentaire geprogrammeerd  die elke rechtgeaarde kunstliefhebber niet mag missen. Dit was de trigger voor deze blogaflevering en  de  door mijn vele miljoenen breinneuronen verwekte volgende  associaties.

- De foto hierboven.

- In 2004 schaften levensgezel en ik onze eerste digitale camera aan.

- Een aantal jaren daarvoor stonden we in Santa Fe in New Mexico voor een gesloten museum.

- In 1990 kreeg ik van levensgezel een boek cadeau met de titel 'Georgia O'Keeffe- Art and Letters'.

De verbindende factor tussen dit alles? Die Georgia O'Keeffe (1887-1986). Al heel lang een van mijn kunstfavorieten.

Georgia O'Keeffe, gefotografeerd door haar
grote liefde Alfred Stieglitz

Vandaar dus ook dat cadeautje van levensgezel. Want al kenden we elkaar toen nog niet zo lang, dat wist hij al wel. Daarom ook stonden we, enkele jaren voor de aanschaf van onze eerste digitale camera, voor dat gesloten museum in Santa Fe. Het Georgia O'Keeffe Museum. We waren toen in het wilde weg kilometers aan het maken door een aantal 'Wild West' staten van de USA. Vanuit Park City in Utah, waar ik toen een expositie had, naar Arizona, Colorado en New Mexico. Met als een van de doelen dat museum. Maar ja, hoe ging dat in die tijden? Nog geen slimme telefoon of tablet want de eerste iPhone verscheen pas in 2008 en de eerste iPad in 2010. Een laptop mee op vakantie? Kom nou! WiFi? Wat is dat? Iets opzoeken op internet? Huh? Dus stond er een onverwachte schutting rond het museum. Verbouwing. Een typisch gevalletje van jammer. Van die situatie heb ik ook geen foto. Geen digitale camera. Wel zo'n ding met een fotorolletje erin. Maar daarmee was je automatisch heel zuinig. Anders zou ik nu vast een foto hebben gehad van een bedremmeld kijkende Toos voor een belemmerende schutting. C'est la vie! En daarom heb ik dus maar even een plaatje van dat museum zonder schutting van internet geplukt.

Blijft natuurlijk de vraag waarom Georgia O'Keeffe een van mijn kunstenaarshelden is. Heel simpel. Allereerst heeft ze natuurlijk prachtige kunst gemaakt maar daarnaast was ze ook een onafhankelijk denkende vrouw die haar leven in eigen hand hield. Een eigenschap die mij persoonlijk heel erg aanspreekt. Vandaar ook dat ze vanuit New York in New Mexico belandde. Dat bleek haar habitat, haar plek. Daar, in dat woeste, kleurige en lege landschap voelde ze zich pas echt thuis.

Georgia O'Keeffe in haar huis in New Mexico

Want New York, waar zo rond 1916 haar kunstenaarscarrière startte toen ze fotograaf en galerie-eigenaar Alfred Stieglitz ontmoette, benauwde haar op den duur.  

 

Georgia met Alfred Stieglitz

Ook al werd de tientallen jaren oudere Stieglitz haar echte grote liefde, ze bleek geestelijke en fysieke ruimte nodig te hebben om zich onvoorwaardelijk over te kunnen geven aan het scheppen van haar kunst. Om dat te creëren wat ze gewoonweg moest maken. Zoals sterk uitvergrote en geabstraheerde details van bloemen die grote verontwaardiging opriepen bij de, vooral, mannelijke kunstrecensenten. Foei, foei,dat leken wel vagina's. Hoe onbetamelijk erotisch! Hoe sterk seksueel getint!En dat geschilderd door een vrouw. Volstrekt not done. Maar over die vroegere houding naar vrouwelijke kunstenaars heb ik 't al vaker gehad. Hoe zou er geoordeeld zijn als de schilderijen waren gesigneerd met een mannennaam? Want mannen en mogelijk seksueel getinte schilderijen? Wat zou daar nou mis mee kunnen zijn?

twee van die 'Bloemenschilderijen'

nog een paar

Ze werd zelfs afgeschilderd als 'een door seks geobsedeerde nymfomane'. Zelf bleef ze haar hele leven lang ontkennen dat die schilderijen ook maar iets met sex en erotiek hadden te maken. Die interpretatie vond zij dan weer belachelijk. Zelfs toen decennia later, in de jaren 70, feministische groeperingen juist die schilderijen wilden betrekken in hun ideologische strijd nam ze er duidelijk afstand van. Niets wilde ze daar mee te maken hebben. Ach, oordeel zelf maar aan de hand van deze video waarin die 'bloemenschilderijen' op een rij zijn gezet.

Onderstaand schilderij zette in 2014 trouwens een veilingrecord neer:bijna 45 miljoen dollar. Toen het hoogste bedrag ooit voor een vrouwelijke kunstenaar betaald. 't Kan verkeren.

Jimson Weed White Flower no.1 (1932)

Maar O'Keeffe maakte ook prachtige kleurrijke landschapsschilderijen, daar in New Mexico. Alleen ontbreekt daar nu toch even de ruimte voor. 

Trouwens, die foto helemaal bovenaan? Idem dito. Dus je snapt 't al, dat wordt weer een ander verhaal. Oh ja, en vergeet die documentaire niet. Tot volgende week.

TOOS