dinsdag 28 augustus 2012

Het Louvre



Ik was in Parijs, alweer een poosje geleden. Volgers van dit blog weten dat. Maar ik kan ’t niet laten daarop nog even terug te komen. Want als ik bij zo’n Parijsbezoek niet in het Louvre ben geweest, ben ik voor mijn gevoel niet in Parijs geweest. En over dat Louvre had ik ’t dus nog niet gehad. Eén hele dag bracht ik er door. ‘s Morgens 11 uur erin, ’s avonds 7 uur eruit. Dat lukt prima omdat je je er gelukkig niet alleen geestelijk maar ook lichamelijk op plezante wijze kunt laven. 
Volop genieten dus. Dat gold overigens voor heel veel andere bezoekers ook. Vorig jaar waren dat er bijna 9 miljoen. Gemiddeld zo’n 25.000 per dag.  Let wel, gemiddeld! Dat betekent dat ’t er op topdagen nog veel meer zijn.

Daardoor is het in sommige zalen gigantisch druk. Want iedereen moet natuurlijk de Mona Lisa van Leonardo da Vinci zien. Of de Venus van Milo. Mensen die elkaar verdringen. Fototoestellen boven hun hoofd om in de massa toch maar een plaatje te kunnen schieten van een schilderij dat ze in een boek veel beter kunnen bekijken. In één woord: kunstkermis.
Ik heb vanzelfsprekend zelf ook de nodige foto’s en korte impressiefilmpjes gemaakt. Op mijn Appletje is daarmee een 5 minuten durende video ontstaan die nu op mijn YouTube-kanaal is te bekijken via de link http://bit.ly/Pc1gx0 .


Goed is te zien hoe druk ’t dus is bij die “moet je gezien hebben” kunst en hoe rustig in heel veel andere zalen. Zalen waar het ook stikt van de kwaliteit. Want wat hebben ze daar in Parijs in het verleden toch een ongelooflijke verzameling bij elkaar gekocht. En wat ze niet kochten werd wel “meegenomen” uit andere landen. Want laten we wel wezen, in de loop der eeuwen zijn de normen niet altijd hetzelfde geweest.
Welke beroemde kunstenaar hangt of staat er eigenlijk niet met zijn of haar werk. Ook de Nederlandse schilders. Over een poos gaat het Rijksmuseum gelukkig weer open. Maar daar in het Louvre had ik toch al vast een leuk voorproefje van wat ons straks in eigen land weer aan Hollandse meesters staat te wachten. Tot volgende week.
TOOS.

dinsdag 21 augustus 2012

Ik ben een ZeBra


Ooit sprak John Kennedy in Berlijn de historische woorden “ich bin ein Berliner”. Dat was natuurlijk bedoeld als een statement. Maar als ik van mijzelf zeg “ik ben een ZeBra”, is dat zondermeer een feit. Dat woord staat in Zeeland namelijk voor de grote groep inwoners die oorspronkelijk uit Brabant afkomstig is, Zeeuwse Brabanders.
Als ZeBra moet ik voor allerlei zaken nog regelmatig in Brabant zijn. Want daar ligt de oorsprong van mijn kunstcarrière en daar heb ik dus automatisch nog veel contacten.

Reed ik een paar weken geleden een Tour de Fryslân, nu was er afgelopen week een korte Tour de Brabant waarbij ik onder andere Veghel en Goirle aandeed. In Veghel zit namelijk Beeldengieterij TENAX. En dat is het bedrijf waar mijn kunststof beelden perfect in allerlei kleuren kunnen worden gegoten. Nu heb ik van “mijn meisje”, zoals ik haar in gedachten altijd noem, een paar nieuwe exemplaren nodig. Maar omdat ik bij haar ooit besloot nooit tweemaal dezelfde kleur te gebruiken, is het toch wel handig om met bovenbaas Ronnie van Grunsven de juiste kleurnummers af te spreken. Naast ook nog enkele andere details. Zoals bijvoorbeeld de afleverdatum over een paar weken.

In Goirle moesten ook zaken worden besproken. Zaken rond een expositie van mijn werk daar in november in Galerie & Kunsthandel de Leeuwenhoeve. Kunstverzamelaar John Theuws en zijn partner Erica Dodde zijn daar een poos geleden met die galerie gestart. 

Ze combineren er hun uitgebreide verzameling met solo exposities van hedendaagse kunstenaars. Getipt door een oud-galeriehouder kwamen ze op mijn pad. Bij onze eerste kennismaking, alweer een tijdje geleden, klikte het direct. Met dus als gevolg die tentoonstelling over een paar maanden. En het mooie is dat ik nu uit hun collectie een greep mag doen om die te combineren met mijn werk. Moet je je voorstellen, ik kan grasduinen tussen werken van wereldberoemde en museale kunstenaars als bijvoorbeeld Penck, Dennis Oppenheim, Karel Appel, James Croak, Matisse, Combas en vroege, en dus de beste, werken van Corneille. Wordt vervolgd, dat is duidelijk! Tot volgende week.
TOOS.

dinsdag 14 augustus 2012

Toos in Alexandrië

Toos in Alexandrië? Nou ja, ik was er niet echt lijfelijk aanwezig, daar in Egypte. Maar mijn kunst wel. In de bibliotheek aldaar. Dat werd kort geleden geregeld door Jean Paul Aureglia, eigenaar van Galerie Qvadrige/Uitgeverij La Diane Française in Nice. Maar laat ik bij het begin beginnen.

Ooit, zo’n tweeduizend jaar geleden bezat Alexandrië de grootste en indrukwekkendste bibliotheek van de Oude Wereld. Alle wijsheid uit die tijd was daar bijeen gebracht. Maar hoe gaat dat dan? Eerst een ongelukkige brand. Daarna nog het type heerser dat in samenhang met hun geloof die wijsheid maar niks vindt als die niet strookt met hun inzichten. Weg dus met die hap. Vernietigen! Komt dit beeld bekend voor, ook nog in huidige tijden?

Maar alweer een aantal jaren geleden vond de Egyptische regering dat in Alexandrië de oude glorie moest herrijzen. Nu staat er een zeer prestigieus gebouw waar gewerkt wordt aan een nieuwe, grote verzameling boeken en aanverwante artikelen. In het kader daarvan vond dit jaar de 5de Internationale Biënnale van het Kunstenaarsboek plaats. En daar komt dan Jean Paul om de hoek kijken.

Want hij heeft zich met zijn galerie en uitgeverij gespecialiseerd in het livre d’art. In het uitgeven van boeken en teksten in beperkte oplage, geïllustreerd door kunstenaars met bijvoorbeeld steendrukken, zeefdrukken, etsen, houtgravures, enz. Ik heb daarover al eens eerder bericht. Op die manier heb ik al meegewerkt aan de uitgave van de Divina Commedia van Dante en van een deel van de Edda, een middeleeuwse IJslandse tekst over de Germaanse goden en helden. Of aan de, ook middeleeuwse, Légende d’orée. Een boek over de vele heiligen in de katholieke kerk. Bij twee van die heiligenlevens heb ik een aantal steendrukken gemaakt (zie voor die techniek bijv. mijn YouTube film http://youtu.be/FllnbULjCqY). 
Natuurlijk van Sint Nicolaas, want welke heilige is nou Nederlandser dan hij? Maar ook van de heilige Catharina van Alexandrië. En daarmee is de cirkel dus weer mooi rond. Want bij de opening van die hierboven al genoemde Biënnale heeft Jean Paul ook mijn bijdragen aan de Légende d’orée aan de bibliotheek geschonken. Die is daar dus tentoongesteld geweest. Jammer genoeg kon ik er zelf niet zijn. Een mens kan nu eenmaal niet altijd alles. Maar ik ben er wel trots op dat mijn werk in die prestigieuze bibliotheek aanwezig is!  Tot volgende week.
TOOS.


dinsdag 7 augustus 2012

Een Tour de Fryslân met een Brooklyn-afslag


Niet alleen al die moderne communicatiemiddelen vragen veel aandacht, zoals ik vorige week schreef. De persoonlijke contacten zijn in mijn kunstenaarsleven zeker zo belangrijk. Galeriehouders, klanten, fans en kunstliefhebbers gewoon echt ontmoeten. Niks geen Facebook, Twitter, e-mail of telefoon. Niks geen virtuele realiteit maar gewoon die van vis-à-vis. Maar daarvoor moeten dan wel kilometers worden gemaakt.
Aan mijn levensgezel, mijn mano di tutti, kan ik ’t rustig overlaten daarvoor een logisch logistiek programma in elkaar te draaien. Eind vorige week kreeg daardoor Friesland de nadruk. In dat Fryslân lagen diverse afspraken te wachten.

Zo is in Galerie Kesk-Art in Workum al sinds de opening in maart één van de zalen gewijd aan mijn werk (zie op YouTube mijn video http://youtu.be/xqo3WMpU6Lo ). En dan kan ’t geen kwaad om met galerie-eigenaren Sophie en Klaas Elzinga bij koffie en heerlijk Workums gebak opgedane ervaringen en ook wat schilderijen uit te wisselen. Het nuttige met het aangename verenigen dus!

 Daarna door naar nog een andere van die Elf Friese Steden. Naar Franeker en de  middeleeuwse Martinikerk daar. In die kerk ga ik volgend jaar zomer, zoals ’t er nu naar uitziet, een heel speciale en grote expositie maken. Ik deed dat al eerder in 1996 en 2004. Heel spannend om daarvoor nieuwe ideeën te ontwikkelen. Maar dan is het toch wel nuttig om weer eens uitgebreid in die prachtige en grote kerkruimte rond te lopen. ’t Is ten slotte niet niks als daar gedurende een aantal maanden zo’n 15.000 bezoekers komen.

Ten slotte naar Drachten om daar bij liefhebbers van mijn werk een opdracht door te spreken. Wel natuurlijk bij een goed glas wijn en een heerlijke maaltijd! Weer dat nuttige en aangename.

Zaterdag op de terugweg nog even langs bij Galerie Peter LeenXL in het Nederlandse Brooklyn. Breukelen dus. Want die New Yorkse wijk dankt zijn naam aan dat oude Hollandse stadje. Peter wilde graag mijn Pink Lady in zijn galerie hebben. Nou, mijn eigenwijze roze meisje zag ’t wel zitten daar de show te stelen. Tegelijkertijd was dit een mooie gelegenheid een expositie af te spreken voor ergens in de loop van 2013.
En op zondag? De Middelburgse Kunst en Cultuurroute. Nu maar weer eens een week van stilte en van schilderen in mijn atelier. Tot volgende week.
TOOS.