 |
| één van de eeuwenoude landhuizen in Diepenheim |
Ooit in Diepenheim geweest? Met ongeveer 2700 inwoners
het kleinste stadje in Overijssel met keiharde middeleeuwse stadsrechten. En
met ook nog een zestal eeuwenoude kastelen en landhuizen in en rondom de plaats.
Ze afficheren zich daar graag als de 'Heerlijckheid Diepenheim, Stedeke van
kunst, cultuur en natuur'. Over toveren wordt niet gesproken, maar dat kunnen
ze er ook goed. Vooral in de maand oktober. Al sinds 2005. Dan weten ze
namelijk een moment, iets dat per definitie maar erg kort duurt, ontzettend op
te rekken. Tot zelfs 10 dagen. En dat noemen ze dan het Kunstmoment Diepenheim. Nou is 't natuurlijk ook heel kunstig, dat
oprekken. Maar 't heeft ook echt met kunst te maken. Overal zijn dan namelijk
tentoonstellingen, zowel binnen als buiten. Eigenlijk is het Stedeke zo tien
dagen lang één grote expositieruimte. Dit jaar van 19 tot 29 oktober.
Deze inleiding kan natuurlijk maar één ding betekenen.
Dat ik meedoe met dat Kunstmoment. Via Galerie Àlafran waarmee ik alweer een hele tijd samenwerk.
Een prachtige galerie, gewoon de mooiste in het stadje. Acht jaar geleden ontstaan
door een oude bakkerij om te bouwen.
 |
| met de bus werk brengen naar Àlafran |
Je kunt er lekker rondlopen door de diverse
zaaltjes waar galeriste Irma Blank de kunstscepter zwaait. Voor het komende
Kunstmoment zocht ze een paar kunstenaars bij elkaar die deze ruimten dan van schilderijen
en beelden voorzien. Met daarbij dus ook werk van mij. Zie hieronder foto's van
een paar van die olieverven.
 |
| Bozzetto, Toos van Holstein |
Maar er is die tien dagen dus nog veel meer gaande in
Diepenheim. Met werk van meer dan 100 professionele kunstenaars op allerlei
onverwachte plekken. Bijzondere huizen, kastelen, oude schuren, speciale
buitengebieden, winkels, noem maar op. En vanzelfsprekend ook in ateliers van
kunstenaars. 'Met je hoed in je hand kom je door het ganse land' heet 't, maar
in Diepenheim kun je dat beter doen met een speciaal daarvoor uitgegeven
plattegrond. Dat maakt het zoeken naar alle locaties in en rondom de plaats een
stuk makkelijker.
 |
| Riva, Toos van Holstein |
Bij die rondgang
kun je constateren dat men ook echt probeert Diepenheim op de kunstkaart
te zetten. Ga maar na, er zit al jaren de bloeiende Kunstvereniging Diepenheim
met een eigen, groot expositiecomplex. En recentelijk is daar het Drawing
Centre Diepenheim bijgekomen. Want tekenen is wereldwijd al een flinke tijd
weer helemaal terug in de actuele kunst. Meegaand met die trend is er dankzij
heel veel subsidie nu in een vroeger
schoolgebouwtje dat Drawing Centre ontstaan. Volgens eigen zeggen 'na New York
en Londen het derde centrum ter wereld dat hedendaagse tekenkunst centraal
stelt'. Ik geloof ze op hun woord.
 |
| Drawing Centre Diepenheim |
Dat onder de al langer aanwezige kunstondernemers in het
Stedeke hierdoor nogal wat gemor ontstond, is begrijpelijk. Want waar bleef hun
subsidie voor al hun inzet voor de kunst? Waar bleef hun ondersteuning uit
gemeentelijke, provinciale en staatsruif? Een heel bekend en veel voorkomend verschijnsel
in de kunstwereld. Waarbij die kinnesinne ook nog regelmatig terecht is. Reken
maar dat er over de wrijving tussen al die verschillende beeldende kunstcircuits
heel wat verhalen zijn te vertellen.
Over de clubs en clubjes van geheel onafhankelijke galerieën, van
galerieën die direct of indirect subsidiesteun ontvangen. Over die van
kunstenaars die zelf hun broek ophouden en die van de kunstenaars in het
subsidiabele circuit. Of over de circuits van de 'echte' en de 'commerciële'
kunst. De aanhalingstekens geven aan dat dit niet specifiek mijn woorden zijn. Maar
die verhalen laat ik hier achterwege. Daarom de komende keer over Venetië waar
ik onlangs was. Dus tot volgende week.
TOOS
Geen opmerkingen:
Een reactie posten