Stedelijk Museum Schiedam |
Nog net op de valreep kon ik een poosje geleden in
Schiedam herinneringen van heel lang geleden verenigen met het heden.
Herinneringen aan lange, fladderende armen en handen met heel bewegelijke en
trillende vingers. Voor 't eerst live waargenomen toen ik als 17-jarige student rondstapte op de academie in Tilburg. Van de
lessen kunstbeschouwing die via die armen en handen tot me kwamen, weet ik eerlijk
gezegd niet veel meer. Maar wat wil je ook: zeventien, vrijheid, de academie!
Dan zijn er wel andere zaken die je leven op dat moment bepalen. Maar dat ze toebehoorden
aan Pierre Janssen die toen directeur was van de academie in Rotterdam, dat
weet ik natuurlijk nog wel.
Want wie uit die jaren 60 en 70 zou nou niet weten wie
Pierre Janssen (1926-2007) was. Vraag 't maar. 'Pierre Janssen? Oh ja,
natuurlijk! Wat was die man goed, hè!'. De man dus die met zijn tv-programma 'Kunstgrepen'
in die jaren op zondagavond met gemak een paar miljoen kijkers trok. Simpelweg
door heel enthousiast op een unieke manier over kunst te vertellen.
uitzending Kunstgrepen |
Oké, er waren natuurlijk nog maar twee landelijke
tv-zenders in die tijd, de commerciëlen moesten nog heel lang op hun verwekking
wachten . Maar toch! Meer dan honderd uitzendingen in de periode van 1959 tot
1972 over kunst. Met kijkers die hij, zoals dat heet, aan de buis gekluisterd
hield. Dan ben je een verhalend natuurtalent, een mediafenomeen, een geweldige
kunstverteller.
Nu in 2017, tien jaar na zijn dood, zijn er twee
exposities aan hem gewijd. In Museum Arnhem waar hij jarenlang directeur
was en in het Stedelijk Museum Schiedam
waar hij zijn bestuurlijke kunstcarrière startte als conservator en inbrenger
van allerlei nieuwe, originele ideeën.
nagebouwde studio bij de expositie in Schiedam |
Ideeën om publiek aan te zuigen en ook
de plaatselijke bevolking veel meer bij 'hun' museum te betrekken. De expositie
in Schiedam kon ik dus gelukkig nog net op de valreep bekijken. Zie hieronder
een video erover https://youtu.be/tdrcx9ml-cU. Die in Arnhem loopt nog tot half oktober.
Van al die 'Kunstgrepen' is jammer genoeg maar heel
weinig bewaard gebleven. Ik vond op YouTube nog een fragment van een paar
minuten over de opgraving van het graf van Toetanchamon in de Vallei der
Koningen in Egypte https://youtu.be/0mJtS8BGxr8.
Want bewaren toen? Dat moest op film. En dat was duur. Dus
dat deed men niet.
Overigens werd Pierre Janssen niet door iedereen op
handen gedragen. Je had destijds ook de Stichting Openbaar Kunstbezit die o.a. via
een tijdschrift, speciale afbeeldingen op papier, radio en later ook televisieprogramma's
de kunst educatief onder de mensen wilde brengen. Daar konden ze Pierre Janssen
blijkbaar wel schieten. Hij was, met hun woorden, een conferencier, een
handelsreiziger, een populistische goochelaar die de kunst te grabbel gooide en
hij ontheiligde de kunst door die tot bezit van de straat te maken. Nou, geef
mij dan voor nu maar snel nog een paar van die Pierre Janssen's. Gewoon om
zonder kunstklets en kunstkul maar met heel veel persoonlijk enthousiasme en
grondige kennis niet alleen oude maar ook hedendaagse kunst tot bezit van de
straat te maken.
Pierre Janssen wist een grote verzameling werk van Karel Appel voor het museum in Schiedam te verkrijgen |
Want bij die hedendaagse kunst zit naast grote
hoeveelheden gebakken lucht ook veel interessants. Ik heb dat de afgelopen
dagen weer meegemaakt in Venetië bij de Biënnale daar. Heel veel kul, maar ook
de nodige parels. Als die nieuwe ervaringen allemaal bezonken zijn, komt het
resultaat over een poosje hier wel te voorschijn. Tot volgende week.
TOOS
Geen opmerkingen:
Een reactie posten