Een tevreden TOOS

Een paar weken geleden kondigde ik het al aan. De opening van mijn tentoonstelling bij Galerie Qvadrige in Nice. Maar met een 1-wekelijks blog heeft ‘t natuurlijk weer even wat tijd nodig om daarvan verslag te doen. Zeker als ik er dan nog met behulp van mijn Apple een diashowtje bij wil presenteren dat ook op mijn kanaal op YouTube http://bit.ly/ij4Pag geladen moet worden. Maar dat is in de tussentijd gebeurd.

Ik schreef destijds al iets over het thema van die tentoonstelling. De Ilias van Homerus, dat oude Griekse epos over de verovering van Troje. Lees het nog maar eens na in die aflevering van twee weken geleden. Wat ik daarin nog niet vertelde is de manier waarop de galeriehouder Jean Paul Aureglia zijn kunstboeken in beperkte oplage maakt. Nog steeds op een handpers! En de loden lettertjes zet hij nog steeds met de hand. Precies zoals het vroeger ook gebeurde. Ik weet nog goed dat in de jaren 70 die letterbakken heel populair waren om als decoratie aan de muur te hangen, het liefst met allerlei prullaria erin. Nou, bij Jean Paul zitten daar nog steeds loden letters in van een bepaald type. En als die uiteindelijk oud en versleten zijn, heeft hij steeds meer moeite om goeie vervanging te vinden. Loden letters worden zeldzaam. Heb je er trouwens ooit over nagedacht wat er gebeurt bij een zetfout in één van de eerste paginaregels waardoor alle volgende regels opnieuw moeten worden gezet? De betekenis van het woord “monnikenwerk” wordt dan ineens heel erg duidelijk!

De vernissage was overigens heel geslaagd. Een mooie presentatie, Hollandse vrienden, veel Franse vrienden, klanten van de galerie, de nodige wijn natuurlijk en als afsluiting het onvermijdelijke diner met enkele speciale genodigden. Dat betekende dus dat ik pas ver na middernacht tevreden mijn Niçoise bedje inrolde. Tot volgende week.

TOOS.

 www.toos.biz

www.toosvanholstein.nl

YouTube  http://bit.ly/ij4Pag

De Galerij der Onsterfelijken

De Galerie der Onsterfelijken? Wat is dat? Ik moest aan die Galerie denken toen een poosje geleden bekend werd gemaakt dat museum Het Mauritshuis in Den Haag een nieuwe aankoop had gedaan. Van Clara Peeters het “Stilleven met kazen, amandelen en krakelingen”, een schilderij van rond 1615 (zie foto hierboven). Het is in zijn soort een prachtig werk, virtuoos geschilderd. En toen dacht ik ineens “zou die Clara Peeters eigenlijk wel voorkomen in die Galerie der Onsterfelijken?”. Dat overzicht van honderd beroemde Nederlandse schilders uit de afgelopen eeuwen is een initiatief van de Stichting Kunstweek die ook de verkiezing van de Kunstenaar van het Jaar organiseert. Op het stemformulier op www.kunstweek.nl/verkiezing2012/  kun je zowel een stem op een genomineerde en dus nog levende kunstenaar uitbrengen als op een dooie kunstenaar. Want om onsterfelijk te worden moet je eerst wel overtuigend dood gaan. Denk maar aan Rembrandt, van Gogh, Vermeer, Mondriaan, enz.

Clara Peeters komt op die lijst dus niet voor. Trouwens, veel andere vrouwelijke kunstenaars ook niet. Maar vijf van die honderd onsterfelijken zijn vrouw. De 17^de eeuwse Haarlemse Judith Leyster (zie haar zelfportret) en nog vier anderen uit de 19^de en 20^ste eeuw. Dat vind ik raar! Want alleen in de 17/18^de eeuw al had je ook nog beroemde kunstenaars als Maria van Oosterwijck en Rachel Ruysch, net als Clara Peeters gespecialiseerd in stillevens. Dat gebeurde vaak noodgedwongen omdat vrouwelijke kunstenaars allerlei beperkingen kregen opgelegd die voor mannen niet golden. Ik schreef daarover al eens n.a.v. een expositie in Parijs van Artemisia Gentileschi, één van mijn favorieten.

Neem bijvoorbeeld de superklasse bloemstillevens van Rachel Ruysch (1664-1750). Die vind je in musea over de hele wereld. Haar schilderijen brachten tijdens haar leven regelmatig meer op dan er voor werken van Rembrandt ooit betaald was. Die hoort toch gewoon bij de Onsterfelijken? Er ligt een schone taak bij de Kunstweekorganisatie om die Galerie eens goed op te schonen. Meer vrouwen erin, kwaliteit genoeg!

Bij de 90 genomineerden voor de verkiezing van Kunstenaar van het Jaar is het gelukkig beter. Bijna 30 ervan zijn vrouw. Waarbij dus ook mijn naam. De eerste publieke stemmingsronde is nu voorbij. Twintig namen blijven er over. Of ik daarbij zit? Afwachten maar, de lijst wordt binnenkort bekend gemaakt. Een intrigerende vraag is nu natuurlijk wel wie van al die vrouwen in de hopelijk pas verre toekomst die Galerie der Onsterfelijken meer in evenwicht gaat brengen. Tot volgende week.

 TOOS.

 www.toos.biz

www.toosvanholstein.nl

YouTube  http://bit.ly/ij4Pag

Politici kunnen ’t niet, kunstenaars wel

Kom daar tegenwoordig maar eens om. Griekenland, Nederland, Frankrijk, Italië, Denemarken en Duitsland in harmonie samenwerkend aan één project. Politici hebben daar heel erg veel moeite mee. Iets met “over je eigen schaduw heen springen”, zo heet dat tegenwoordig geloof ik.  Voor veel kunstenaars is dat totaal geen probleem.

Nu donderdag blijkt dat wel. Dan sluit ik mijn aandeel in een Europees getint kunstproject af met een begin. De opening van een expositie van mij. Niet direct om de hoek trouwens, maar in Nice. Om precies te zijn, aan de Avenue Pauliani 14 bij Galerie Qvadrige.

Ik schreef al wel eens eerder over die galerie, over eigenaar Jean Paul Aureglia en over zijn speciale projecten. Via zijn uitgeverij La Diane Française laat hij speciale kunstboeken in zeer beperkte oplage het licht zien. Dat zogenaamde livre d’art is een Franse traditie die we in Nederland eigenlijk niet kennen. Het drukken van zowel beroemde als minder bekende literaire teksten, geïllustreerd door kunstenaars met multiples. Kunstwerken dus die in een gelimiteerde oplage worden gemaakt. Steendrukken, zeefdrukken, houtsneden, linoleumsneden, etsen, enz.

 Maar wat houdt dat kunstproject dan wel in? Dat is een nieuwe uitgave van de Ilias van Homerus, het duizenden jaren oude Griekse epos over de aanleiding tot en het beleg en de verovering van de stad Troje. Doet het noemen van het houten paard van Troje een belletje rinkelen? Of de namen Helena en Achilles? Jean Paul besloot een aantal jaren geleden tot een nieuwe uitgave van dat beroemde verhaal over liefde, ontrouw, verraad, kameraadschap, leed, oorlogsgeweld, heldendaden en nog veel meer. En met zes kunstenaars uit die hierboven genoemde landen, die de verschillende “zangen” van het verhaal verrijkten met hun fantasie. Ik ben daar één van. De enige vrouw en de enige uit Nederland.

Allemaal hebben we in de loop van dit jaar een eigen expositie in de galerie met onze multiple bijdragen daarin centraal. Voor mij is de vernissage dus donderdag 13 september. De steendrukken maakte ik vorig jaar al. Speciale olieverfschilderijen ontstonden dit jaar. Naast ook zogenaamde mixed media werken op papier en op alu-dibond. Dat plaatmateriaal waarmee ik begon te werken naar aanleiding van mijn expositie vorig jaar in het Zeeuwse fort Rammekens. Van die opening die ik natuurlijk verslag in dit blog. 

Tot volgende week.

TOOS.

 www.toos.biz

www.toosvanholstein.nl

YouTube  http://bit.ly/ij4Pag

Middelburg nu nog leuker!

Tijdens de maandelijkse Kunst en Cultuurroute in Middelburg hoor ik regelmatig van bezoekers die voor de eerste keer de stad bezoeken “ik wist niet dat Middelburg zo leuk was”. Ik kan ze alleen maar gelijk geven, want ’t is namelijk ook zo.

Sinds kort is de stad nog leuker. Zij ’t maar voor een paar maanden. “Façade 2012” is namelijk losgebarsten. Een manifestatie die duurt tot 18 november en waarbij op allerlei openbare locaties in de oude kern installaties van kunstenaars uit binnen en buitenland zijn te bewonderen. Veertien in totaal. Sommigen van die kunstenaars zijn al gerenommeerd, anderen nog relatief onbekend.

Nou moet ik dat “bewonderen” natuurlijk wel wat nuanceren want niet iedereen zal alles even mooi of interessant vinden. Daarvoor is het nu eenmaal kunst. En over wat kunst is wordt al heel lang gediscussieerd zonder ook maar iets van eensluidendheid te bereiken.

Persoonlijk vind ik er heel geslaagde kunstuitingen bij naast ook een aantal waar ik op z’n zachtst gezegd “niets mee heb”. Maar dat moet iedereen natuurlijk voor zichzelf bepalen. Een heel leuke bijkomstigheid is dat je, met de route in de hand, op plekken in de stad komt die je normaal niet zo gauw zou bezoeken. Daarbij komt dan vanzelf ook de façade van de stad zelf in beeld. Al die oude gevels uit de 17^de en 18^de eeuw waarachter vaak huizen zitten die nog veel ouder zijn. Of al die oud aandoende huizen die na het Duitse bombardement van Middelburg in mei 1940 zijn herbouwd. Of de oude gevel van het Renaissance stadhuis waarachter voornamelijk beton zit.

De folder over “Façade 2012” is overal in Middelburg te krijgen. Veel informatie is ook te vinden op www.facade2012.nl . Als je de route volgt kom je trouwens nog bij mijn atelier aan de Korendijk langs. Ter verhoging van de feestvreugde heb ik in samenwerking met het organiserende CBK Zeeland in “mijn etalage” een beeldje, “Norbertus”, neergezet dat tijdens Façade op allerlei plekken in Middelburg is te vinden. In allerlei kleuren en allerlei maten. Zoals bijvoorbeeld op die middeleeuwse gevel van het stadhuis. Kijk maar eens goed bij één van de foto’s.

Tot volgende week.

TOOS.

 www.toos.biz

www.toosvanholstein.nl

YouTube  http://bit.ly/ij4Pag