Ooit geluncht of gedineerd te midden van originele werken van Picasso,
Braque, Léger, César, Míro? Dat zijn toch niet de minsten in de kunstwereld van
de 20ste eeuw. Nee? Dan heb ik een tip. Je moet er wel even een eindje voor
rijden of vliegen, maar dan heb je ook wat.
Ik moest hier de afgelopen dagen aan denken omdat het
bekende filmfestival in Cannes weer is losgebarsten. Met daarbij natuurlijk
allerlei filmberoemdheden op de rode loper van het congrescentrum daar. Maar
over Cannes gaat 't hier niet, wel over La Colombe d'Or in het nabijgelegen kunstzinnige
vestingstadje Saint Paul de Vence. Daar zoeven deze week de Rolls-Royces en
limousines af en aan om die beroemdheden in en uit te laden. Die prikken
namelijk graag een vorkje in dat La Colombe d'Or, omringd door kunst van andere
beroemdheden die overigens allemaal al wel het tijdelijke voor het eeuwige
hebben verwisseld. Ik heb zelf ooit drie
maanden gewoond en gewerkt in Saint Paul dus La Colombe en die limousines zijn
me niet onbekend. Ook de kunst daar niet, wat overigens niet betekent dat ik er
regelmatig dat vorkje oppakte. Dat is tot enkele keren beperkt gebleven. Gewoon
toch iets te prijzig voor een eenvoudig kunstenaar.
Maar hoe komt zo'n prachtige kunstcollectie daar aan de
muren? Vooruit, een tweede tip. Open een restaurant/hotelletje in een gebied waar veel en
ook veelal arme kunstenaars komen en laat ze met hun kunst betalen voor een
koel glas bier, een vin de Provence,
een maaltijd en een verblijf. Dat deed
in de jaren 20 en 30 van de vorige eeuw eigenaar Paul Roux van La Colombe d'Or.
Niet voor niets stond op het uithangbord dat hij in 1931 aan de muur bevestigde
"Hier, bij La Colombe, komt men te voet, te paard of per schilderij".
Paul Roux en later zijn zoon Francis hadden 't in zich om met veel van die
kunstenaars aan de Côte d'Azur een goede band op te bouwen. Zoals wel blijkt
uit de anekdote dat zoon Francis in het atelier van Picasso een schilderij kon
komen uitzoeken toen die had vernomen dat Paul niet lang meer te leven had. “Ik
weet dat je vader houdt van wat ik maak, kom naar mijn atelier en zoek een doek
uit dat hem zal bevallen”.
Na de Tweede Wereldoorlog ging dit proces door met
bijvoorbeeld kunstenaars als César, Arman, Míro en Calder. Namen die je nu over
de hele wereld in de musea voor moderne kunst tegenkomt.
Geen restaurant ter wereld heeft daardoor zo'n
kunstcollectie aan de muur als La Colombe d'Or. Ik heb ze nooit gevraagd naar
de verzekeringspremie die ze moeten betalen, maar ik kan me zo voorstellen dat die
toch een deel uitmaakt van de prijzen op de menukaart. Trouwens, nog een derde
tip. De lunch is er beslist goedkoper dan het diner.
Over Saint Paul de Vence vallen overigens nog veel meer
verhalen te vertellen. Maar dat komt dan misschien een andere keer wel eens.
Tot volgende week.
TOOS
YouTube http://bit.ly/ij4Pag
Geen opmerkingen:
Een reactie posten