 |
| Museum het Petershuis in Gennep |
Een hele kudde engelen is dit weekeinde neergestreken in
het Limburgse Gennep. Of is gebruik van het woord kudde misschien iets te
oneerbiedig als 't over engelen gaat? Hoe dan ook, ze zijn er. Met als
verzamelplaats Museum het Petershuis, een laat-middeleeuws pand en daarmee een
van de oudste gebouwen in het stadje aan de samenvloeiing van Maas en Niers.
Wat die engelen daar doen? Voorlopig vooral hangen en
staan. Tot 24 januari. Dan vliegen ze weer uit naar de kunstenaars die ze
hebben gecreëerd. Als ze ten minste niet van eigenaar zijn verwisseld. Van mij
zit er ook één bij. Een heel bloederige engel. Maar daarover straks meer. Want
hoe komt een Middelburgse engel nu daar in dat verre Oosten terecht? Via een behoorlijke
omweg in dit geval. Via Nice namelijk.
We schrijven het jaar Anno Domini 2001, om maar even in
hemelse sferen te blijven. Levensgezel en ik zitten een heerlijke, traditionele
Italiaanse pizza te verorberen in de Grill d'Or, vlak bij mijn
atelier/appartement aan de Rue Clement Roassal
in Nice. Altijd smakelijk daar, de pizza's.
 |
| Rue Clement Roassal, Nice, met het gebouw waarin mijn atelier/appartement |
Dat vond blijkbaar ook een
dame die vlak naast ons de hare zat te verorberen. Ze hoorde ons onderling
natuurlijk Nederlands praten. En wat bleek? Nederlands was niet alleen ook haar
moedertaal, ze woonde ook in Nederland. Alleen nu even niet. Ze zat voor een
korte vakantie in de Comte de Nice, het hotel waarop ik vanuit mijn appartement
uitkijk. Logisch dat we een poosje later bij mij zaten koffie te drinken. Over
van alles, en natuurlijk ook over kunst. Tja, wat wil je, kunst vermijden bij
een kunstenaar? Dat is net zoiets als een zwaluw het vliegen proberen af te
leren. Onmogelijk! En wat bleek? Marianne, want zo heette ze, werkte als
vrijwilliger bij Museum het Petershuis in Gennep. Een museum met afdelingen
over de historie van de plaats, de traditie van het keramiek maken daar, maar
ook met jaarlijks een aantal exposities gewijd aan de moderne kunst.
 |
| keramiekafdeling in het Petershuis |
Het
gevolg? Om een lang verhaal maar eens lekker kort te houden, een jaar later,
dus Anno Domini 2002, had ik een grote solotentoonstelling op diverse
verdiepingen van dat middeleeuwse Petershuis. Een expositie waarin ik me
helemaal mocht uitleven en waar ik nog steeds heel fijne herinneringen aan heb.
Begin dit jaar ontstond bij het museumbestuur het idee om
alle kunstenaars die sinds AD2000 in het Petershuis exposeerden te vragen voor
een grote groepstentoonstelling met engelen als onderwerp. Vijftig van die
kunstenaars doen daar nu aan mee. Inbegrepen dus mijn persoontje. Want 't leek me
interessant met dat intrigerende onderwerp iets speciaals te doen. Het
verschijnsel "engelen" is ten slotte al heel oud en beslist niet alleen
voorbehouden aan het Christendom. In de oude Etruskische cultuur, dat wil
zeggen ver voordat de Romeinen 't voor het zeggen kregen in Italië, komen ze al
voor in fresco's en grafmonumenten.
 |
| Etruskisch fresco met engel bij een stervende man |
Maar ik liet me voor mijn engel inspireren door een foto
en door de oude Griekse tragedies. Van die tragedies waarin de mannen zo nodig
hun oorlogskunstjes moeten doen om de heldenstatus te verkrijgen en de vrouwen
alleen maar lijdend kunnen toekijken en afwachten. Komt hun vader, man of zoon
heelhuids terug van de strijd? Hoeveel bloed zal er vloeien? Hoeveel kracht,
maar ook engelengeduld heb je daarbij nodig? Met die gedachten in mijn achterhoofd
liet ik een foto overbrengen op een alu-dibond plaat van 1 m bij 1,5 m om die
daarna met olieverf te bewerken.
 |
| Greek Tragedy, mijn engel-bijdrage |
Nu hangt die, samen met heel veel verschillende
engel-interpretaties van de mede-exposanten, in Gennep. Als onderdeel van een
kleine installatie die ik er bij maakte. Met de titel Greek Tragedy. Gebaseerd
dus op die oude vertellingen. Maar of er
in die duizenden jaren iets is veranderd in de wereld? En of die titel, gezien
de gebeurtenissen van de laatste tijd, niet een dubbele lading heeft gekregen?
Bepaal dat zelf maar.
 |
| opening van de tentoonstelling Engelen |
Tot volgende week.
TOOS
Geen opmerkingen:
Een reactie posten