in het Palazzo Grassi (Venetië) in 2017 |
Honderdduizend dollar per nacht voor een hotelsuite met
moderne kunst en design. In gokstad Las Vegas. Volstrekte waanzin! Dat en de
aanwezigheid zeer onlangs in Amsterdam van economische superstar Thomas Piketty
bracht bij mij een reeks associaties op gang. Van Amsterdamse hotels met kunst
naar de Biënnale van Venetië, Damien Hirst en Las Vegas.
Een paar weken geleden schreef ik al over Piketty, zijn
nieuwe boek 'Kapitaal en Ideologie' en kunstaankopen voor belachelijk vele
miljoenen door een buitenproportioneel rijk groepje verzamelaars. Nu was Piketty
zeer onlangs in onze hoofdstad voor interviews in verband met het verschijnen
van de Nederlandse vertaling van zijn boek.
Toen ik daarover las, vroeg ik me gelijk af in welk hotel
hij zou verblijven. En hoe duur dat hotel dan zou zijn. En of dat zo'n hotel zou
zijn dat zich sterk op de kaart zet met kunst en design. Want daarmee scoor je
tegenwoordig heel goed bij gasten die zonder enig probleem zo vierhonderd euro
voor een nachtje in een 'eenvoudige' kamer neerleggen maar daarbij toch nog wel
iets speciaals willen ervaren. Zoals bijvoorbeeld in het 'five star luxury
lifestyle' Andaz Hotel aan de Prinsengracht.
Moderne kunst en design in overvloed daar. Voor een
ietsje meer, €900, heb je er trouwens een heel leuke suite. Ook het Pulitzer,
aan dezelfde gracht, is in die categorie niet te versmaden. Daar hangen vast
geen goedkope affiches van Van Gogh op de kamers.
Die in mijn ogen al belachelijke kamerprijzen zijn
trouwens niet meer dan een heel klein fooitje vergeleken met de kosten van die
suite in het Palms Casino Resort in Las Vegas. Die van de $100.000 uit het
begin.
vuurwerk op en om het Palms Casino Resort bij de opening in 2019 |
Maar nu moet ik eerst een sprongetje terug maken in de
tijd. Naar de Biënnale van Venetië in 2017. Eén van de grote verrassingen daar
was, en dat echt niet alleen voor mij, een uitgebreide expositie van Damien
Hirst op twee locaties. Het Palazzo Grassi en de Punta della Dogana. Beide
eigendom van zo'n superrijke kunstverzamelaar, François Pinault. Eigenaar van
Gucci, Samsonite, veilinghuis Christie's en nog zo wat van die leuke dingetjes.
De Britse Damien Hirst, rijkste kunstenaar van nu en ooit
bekend geworden met zijn haaien op sterk water, had in Venetië alles uit de
kast gehaald met wat je rustig een fake-expositie kunt noemen. 'Treasures from
the Wreck of the Unbelievable'. Met zogenaamd boven water gehaalde kunstschatten
uit een in de eerste eeuw voor de kust van de Indische Oceaan gezonken schip.
Gewoon fake want alles wat er werd getoond was net in de jaren voor 2017
gecreëerd. Ik heb er destijds nog een bewonderend blog aan gewijd. Lees maar https://wp.me/p1I3dP-VO. Hier nog even een
paar foto's.
Palazzo Grassi, Venetië |
het gigantische beeld in de hal van Palazzo Grassi |
een ander groot beeld in de Punta della Dogana |
Dat gigantisch grote beeld in de hal van het Palazzo Grassi, lijkend op brons maar gegoten van kunststof, heeft nu een plek gekregen in Las Vegas. Bij het zwembad van dat Palms Casino Resort.
dat gigantische beeld nu in Las Vegas |
Maar daarbij is 't niet gebleven. Hirst mocht zich
helemaal uitleven op een suite voor de superrijken. Maar welke gek betaalt er
in godsnaam $100.000 voor een hotelnachtje. Dat doe je alleen als geld geen
enkele betekenis meer voor je heeft. Als 't een volstrekt abstract begrip is
geworden. Als je volledig bent losgezongen van de aardse werkelijkheid. Als je
niet meer beseft dat met dat geld heel veel belangrijkere zaken voor de
mensheid kunnen worden bewerkstelligd. Hier nog wat foto's van dat hotel.
delen van de suite door Damien Hirst ontworpen |
ach, gewoon nog wat stukjes haai over |
de gang naar het casinodeel van het hotel |
Dat Hirst er nog wat haaien op sterk water tegenaan
gooit? Ach, hij moet ten slotte ook leven! En als dat nog steeds wordt gepikt,
waarom niet? En dat de gang naar het casino er een beetje leuk uit moet zien?
Logisch toch? Want de gasten dienen er natuurlijk wel in de juiste stemming binnen
te komen. Maar dat er iets in onze wereld moet veranderen, staat voor mij
buiten kijf. Als je de samenvattingen over het boek van Piketty leest, die 1200
pagina's zijn me toch een tikje teveel, scoort hij heel wat punten. Tot
volgende week.
TOOS
Geen opmerkingen:
Een reactie posten