Want dat verhaal staat in de 'Decamerone' van Giovanni Boccaccio
(1313-1375). Het beroemde boek met als achtergrond de zogenaamde Zwarte Dood.
De pest die in 1348 Italië teisterde, daarna oversloeg naar de rest van ons
continent en uiteindelijk aan een derde deel van de Europese bevolking het
leven kostte. Boccaccio verhaalt hoe tien jonge mensen voor een paar weken Florence
en het pestgevaar ontvluchten om samen te verblijven in een villa op het
platteland.
het gezelschap uit de Decamerone, illustratie bij een uitgave in 1492 |
beeld van het wijnvatverhaal uit de film Decamerone van Pasolini |
Ook weer logisch is dan natuurlijk dat als zoiets zich in
mijn grijze hersencellen afspeelt, dit ook onder andere schedeldaken gebeurt. Terug
in Nederland ontdekte ik dus een prachtig samenwerkingsproject. Tussen Het
Nationaal Theater uit Den Haag, het Internationaal Theater Amsterdam en de
VPRO. Sinds 23 maart leest elke dag een acteur een verhaal voor uit de
Decamerone. Ze kunnen dus nog even vooruit. En waarmee werd begonnen? Met dat wijnvatverhaal
van hierboven! Voorgelezen door Ramsey Nasr.
Toeval? Ja! Maar wel een heel leuk toeval. Deze link brengt je naar de video. En alle volgende
afleveringen tot nu toe? Die staan hier.
Ramsey Nasr leest voor |
De Decamerone heeft in de loop van de tijd natuurlijk heel
wat beeldend kunstenaars geïnspireerd. Een paar voorbeelden.
Renaissance kunstenaar Botticelli n.a.v. een van de verhalen |
John William Waterhouse, een van de kunstenaarsgroep de 'Prerafaëlieten', maakte in 1916 dit schilderij van de groep jongelieden in de villa |
Maar ook cineasten hebben hun kans gegrepen. Zo verfilmde
de beroemde en beruchte Pier Paolo Pasolini (1922-1975) in 1971 een aantal
verhalen. Waaronder dat over een schilder. Een fragment daaruit, met Pasolini
zelf in de hoofdrol, wil ik je natuurlijk niet onthouden.
Hier kun je
trouwens de hele film bekijken, zij het zonder ondertiteling. Maar so what. De
beelden alleen zijn al prachtig.
In deze surrealistische tijden ontstaan veel meer culturele
initiatieven zoals dat van de toneelgezelschappen. Daardoor sprak een recente
uitspraak van de Duitse minister van Cultuur Monika Grütters mij heel erg aan:
'In deze situatie erkennen we dat cultuur geen luxe is die men in goede tijden
uitstraalt, maar dat we nu zien hoezeer we het missen als we het een bepaalde
tijd zonder moeten doen.'
Ware woorden die me een associatie opleverden met een ver
verleden. Met 'Kunstgrepen' van Pierre Janssen. Het legendarische kunstprogramma
waarbij in de jaren 60 en 70 zo'n beetje half Nederland op zondagavond
gekluisterd zat aan de buis. Enkele jaren geleden wijdde ik mijn blog nog aan
een expositie over hem in het Stedelijk Museum Schiedam (lees hier
maar).
een paar jaar geleden in het Stedelijk Museum Schiedam met een grote foto van Pierre Janssen op de achtergrond |
- Een virtuele rondleiding in het gesloten Kunstmuseum
Den Haag bij de expositie over Breitner en Israël https://www.kunstmuseum.nl/nl/museum/nieuws/virtuele-rondleiding-door-breitner-vs-israels
.
- Of korte video's met het motto #rijksmuseumfromhome. Gemaakt door curatoren
van het Rijksmuseum vanuit hun werkkamer. Over bekende schilderijen. Zoals bijvoorbeeld
'Het vrolijke huisgezin' van Jan Steen.
- En wat dacht je van de Europese site operavision.eu
waar je gratis volledige opera's kunt bekijken in ensceneringen vanuit beroemde
operahuizen? Zoals Don Giovanni van Mozart door de Opera di Roma.
Zelf wil ik me op een eenvoudige manier ook niet
onbetuigd laten. Vorige week vermeldde ik 't al. Coronagedwongen is mijn
expositie 'The 70-Series and More' bij Vellekoop Kunsthandel in De Lier alleen
op telefonische afspraak te bezoeken. Maar sinds 21 maart zet ik nu elke dag
een schilderij uit 'The 70-Series' op mijn Facebook-pagina en Instagram-account.
Daar zijn ze zelfs zomaar dag en nacht te bekijken.
Blijf gezond en tot
volgende week.
een van de olieverfschilderijtjes van 20-20 cm uit 'The 70-Series' |
een van de mixed media werken op alu-dibond uit 'The 70-Series' |
TOOS
Geen opmerkingen:
Een reactie posten