 |
| dit is dus niet de Trump Tower |
MoMA
Ik was dus in New York. Of beter gezegd, in Manhattan. Voor
vier dagen. Met één hele dag voor het Metropolitan Museum, zoals ik vorige week
beschreef. Even de rekenmachine erbij. Oh ja, dan blijven er nog drie over. Ga
je dan vanwege de actualiteit de Trump Tower bezoeken? Nee. Genoeg aantrekkelijker
alternatieven. Zoals het MoMA, het Museum of Modern Art. En dat niet alleen
vanwege de heel erg veel miljoenen kostende ruimteverdubbeling daar, maar toch
vooral voor de museale iconen. Want die hebben ze! Volop.
Neem alleen maar "Les Demoiselles d'Avignon"
uit 1907 van Pablo Picasso (1881-1973). Het schilderij dat het begin van het
kubisme markeert. De kunststroming die
in een paar jaar tijd de toenmalige moderne kunstwereld veroverde en nog steeds
veel invloed heeft.
 |
| Picasso, Les Demoiselles d'Avignon |
Eigenlijk is het een ongelooflijk verhaal dat twee
kunstenaars, Georges Braque (1882-1963) en Picasso, samen zo'n revolutie
ontketenden in een innige samenwerking. Zowel apart werkend in hun eigen atelier
als ook in onderling overleg. Schilderijen creërend die de kunstwereld veranderden.
Voor mijn gevoel krijgt Picasso daarvoor trouwens wel wat teveel eer vergeleken
bij Braque. Vooral door dat Les Demoiselles d'Avignon dat sinds 1939 in het
MoMA hangt. Maar ja, ga er als medekunstenaar maar aanstaan bij een Picasso die
zichzelf altijd heel goed als het centrum van de wereld wist te presenteren. De
kunstenaar met die als kooltjes gloeiende ogen, met die flamboyante natuur, met
dat alles opeisende!
 |
| Gustav Klimt, Portret van Adele Bloch-Bauer |
Wist je trouwens dat het Avignon uit de titel niks heeft
te maken met de Franse stad Avignon? Dat slaat namelijk op de Carrer d'Avinyo
in Barcelona. Destijds een straat met veel bordelen. Wordt 't zo duidelijk wat
met "demoiselles" wordt bedoeld?
Maar er is natuurlijk veel meer, daar in het MoMA. Het prachtige
Jugendstilportret van Adele Bloch-Bauer door Gustav Klimt (1862-1918) uit 1912.
Uit een jaar dus dat het kubisme in volle bloei was. Op een bepaald moment was
die stijl van Klimt zelfs helemaal uit. Tijdens mijn opleiding op de academie
mocht je zoiets zelfs helemaal niet mooi vinden. Terwijl ik dat stiekem toch
deed. Helemaal fout dus. En nu? Klimt mag weer helemaal!. Tja, wat is kunst en
wat is in?
En dan een zaal vol met Matisse (1869-1954), o.a. la
Danse I. Ook een werk dat niet weg te denken is uit de kunstgeschiedenis. Of de
Waterlelies van Claude Monet (1840-1926). Het beroemde impressionistische
schilderij dat een hele muur in beslag neemt. Zo loop je dus van het ene
iconische werk naar het andere.
 |
| Matisse, La Danse I |
 |
| Monet, Waterlelies |
Fotoboek New
York
En een keer weer buiten sta je gelijk midden in de bruisende
metropool van Manhattan. Ook altijd weer overweldigend. Van dat verblijf in NY
heb ik natuurlijk een fotoboek gemaakt dat ik mijn bloglezers niet wil
onthouden. Via de link http://bit.ly/2aGQDC4
kun je er doorheen bladeren. Hieronder staan een paar van de opgenomen foto's.
Daarbij ook enkele speciale. Want toevallig was het Veterans
Day tijdens ons verblijf. Altijd op 11 november. Een spektakel waarvoor de hele
Fifth Avenue een dag lang is afgezet.
Dan trekt er een bonte stoet langs van groepen die op de een of andere manier een
link hebben met het Amerikaanse leger. Zoals echte veteranen van zelfs nog de
Korea oorlog begin jaren 50. Maar ook kadetten van militaire opleidingen, ernstig
kijkende scholieren, clownsachtige figuren en zelfs muziekkorpsen met sexy uitstraling.
Tegenwoordig hebben we jaarlijks ook zo'n parade in Nederland met het Haagse
Malieveld als startpunt. Maar dat kan slechts een slap aftreksel zijn van het
spektakel dat ik op Fifth Avenue urenlang voorbij zag trekken. Tot volgende
week.
TOOS
Geen opmerkingen:
Een reactie posten