 |
| Inle Lake, Myanmar |
Ik hoor 't al zeggen: "Toos, 't is roeien met de riemen die je hebt. Niet benen!"
Dat weet ik ook wel, maar op het Inle Meer in Myanmar hebben ze daar andere
ideeën over. Kijk maar eens naar dit korte filmpje dat ik maakte van de
speciale roeitechniek die de vissers er daar op nahouden.
Vers van de pers plofte een paar dagen geleden mijn
tweede fotoboek over Myanmar op de vloer in het halletje. Met daarin natuurlijk
ook foto's van die vissers. Via de link http://bit.ly/2ponznf kom je ze vanzelf tegen bij het doorbladeren.
Tussen nog heel veel ander Inle Meer schoons in. Want die streek is echt niet zomaar
een van de grootste toeristische trekpleisters in Birma aan het worden. Daarvoor
hoefde ik alleen maar te kijken naar de aantallen loslopende baardige en gevarieerd
gekapte westerse hipsters. 't Is hot daar.
En Erica Terpstra,toch niet direct het prototype van de
hipster, is er ook al geweest. Aan o.a. dat Inle Lake. Voor het tv-programma
"Erica op reis". Beslist leuk om die aflevering eens te bekijken https://www.npo.nl/erica-op-reis/25-03-2017/POW_03453899
.
 |
| foto's Inle Lake |
Ze bezoekt daarin ook de Shwe Inthein Pagode bij het meer.
Een pagode complex met eeuwenoude stupa's . Toen ik die tv-beelden zag was ik
er gelijk door gegrepen. Later, er in werkelijkheid rondlopend, bleek mijn
gevoel helemaal te kloppen. Sprookjesachtig prachtig en indrukwekkend, die
gigantische verzameling van vervallen en hier en daar ook weer opgeknapte,
elegante pieken. In gerestaureerde staat natuurlijk weer bedekt met goudverf of
bladgoud. Absoluut een kunstig hoogtepunt!
 |
| foto's Shwe Inthein Pagode |
Verder laat ik een kleine selectie foto's van mensen,
tempels en markten uit dit tweede deel hier voor zich spreken. Een ding is
zeker, je kunt in Myanmar blijven fotograferen (lees daaronder nog weer verder).
Toch wil ik één onderdeel er nog even speciaal uithalen.
Die straat in Mandalay, na Yangon de tweede stad van het land. Een straat die
op wonderbaarlijke wijze het hele jaar door bedekt lijkt met een laagje sneeuw. Niet echt aannemelijk natuurlijk
bij het klimaat daar. 't Is dan ook een dikke laag wit stof. Afkomstig uit een
lange rij werkplaatsen waar Boeddha's van wit steen en marmer worden gemaakt. Ontzettend
veel Boeddha's in allerlei formaten. Groot, klein, middelmaat, zittend,
liggend, 't doet er niet toe.
U vraagt? Wij hakken, slijpen en polijsten. Maar dan
natuurlijk wel zonder een Arbowet. Want de werkomstandigheden daar? Niet te
geloven. Stoflongen? Nooit van gehoord! Stofkapjes, wat is dat? En
gehoorbeschermers tegen al het slijplawaai? Bestaan die dan? Wij kennen
allemaal wel de nogal hilarische Nederlandse traditie van het koekhappen. Dat ik
eigenlijk wel miste bij die Koningsdag in Tilburg. Maar dat terzijde. In
Mandalay hebben ze daar dus hun eigen variant op ontwikkeld. Stofhappen. Om een beschermend marmerlaagje
op de binnenkant van je longen te creëren.
Arbotechnisch niet gezond, fototechnisch wel geniek. Tot
volgende week.
TOOS
Geen opmerkingen:
Een reactie posten