Het is een bekende uitdrukking, dat "leven als god
in Frankrijk". Maar ik kan aardig aanvoelen waar dat gevoel over het goede
Franse leven vandaan komt. Dat krijg je wel als je regelmatig in Nice verkeert.
Dat Parijs in het klein, maar dan op z'n Italiaans.
Nu ook weer. 's Middags aangekomen met Transavia vanaf Rotterdam
en 's avonds gelijk aan tafel met kunstliefhebbers in diverse soorten en maten
op een terras in het bergachtige achterland. Een kunstverzamelend echtpaar had mijn
Niçoise galerist Jean-Paul Aureglia, mij en mijn lief, en nog een ander
kunstenaarskoppel uitgenodigd. Hun nieuwe huis was bijna klaar, de
kunstverzameling hing en dat moest gevierd worden. Met veel champagne en een overvloedige
barbecue. En natuurlijk een bezichtiging van hun kunstverzameling. Zo stond ik
dan ineens samen met hun voor één van de schilderijen die ze van mij hebben
hangen op prominente plekken in de woonkamer.
Loop ik de volgende morgen het Palais de Venise uit, het
gebouw waarin zich mijn atelier/appartement bevindt, dan bots ik bijna tegen de
markt aan die zich daar dagelijks tot 13 uur bij mij voor de deur en in de
omgeving afspeelt. Groenten, fruit, vis, bloemen, wat al niet.
's Avonds is
diezelfde omgeving omgetoverd tot een soort Quartier Latin met een keur aan
restaurants. Allemaal met terras natuurlijk. Want vrijwel elke avond is ook een
zomerse avond waarbij je tot laat buiten kunt zitten.
Tel daarbij ook nog maar op het strand met de beroemde
Promenade des Anglais op loopafstand, net zoals trouwens ook vele musea. Acht
gemeentelijke musea telt Nice, naast nog een aantal andere. Normaal zijn die
acht vrij toegankelijk. Deze zomer moet je echter €10 toegang in totaal betalen
vanwege een circuit van acht exposities die allemaal met Henri Matisse (1869-1954)
hebben te maken. Die wereldberoemde kunstenaar die een groot deel van zijn
leven in Nice woonde en er ook stierf. Maar daarover een volgende keer.
Nu ben
ik alweer terug in Middelburg. Na vanzelfsprekend een afscheidsetentje met Jean-Paul
onder de arcaden van mijn favoriete plein in Nice, place Garibaldi. Leven als
god in Frankrijk! Hoezo? Nu moet er echter weer worden gewerkt vanwege komende
exposities. Ook daarover meer de komende tijd. Tot volgende week.
TOOS
YouTube http://bit.ly/ij4Pag
Geen opmerkingen:
Een reactie posten