Dit verhaal begint in juli in de Franse Var en eindigt vorige
week bij het Waalse Wanlin. Of nee, eigenlijk begint 't al in Nice. In het
Mamac, het museum voor de moderne kunst daar. Een aantal jaren geleden alweer
liep ik daar tegen een expositie aan van ene Bernar Venet. Nog nooit van
gehoord, maar wel afkomstig uit het gebied boven Nice. Ik was direct
geïntrigeerd door zijn monumentale, abstracte sculpturen. Heel eenvoudig, heel
afgewogen, heel esthetisch.
 |
| sculptuur van Venet in Nice |
Weer wat jaren later ontdekte ik een enigszins
verstopt, huizenhoog werk van hem dat sinds kort een nieuwe, veel prominentere
plek heeft aan de bekende Promenade des Anglais in Nice. Steeds meer drong 't
tot me door dat hij eigenlijk behoorlijk beroemd was en in diverse landen grote
sculpturen had staan in de openbare ruimte.
Een paar jaar geleden pas las ik een piepklein berichtje
over de Venet Foundation, opgericht in 2014. Best curieus. Een in New York
gevestigde stichting met een kunstpark bij Le Muy in de Var. Het gebied dat je
vanuit het westen doorkruist voordat je via het Massif de l'Esterel afdaalt
naar Cannes en Nice. Daar moest ik natuurlijk heen, naar dat kunstpark. Maar
ja, 't was slechts open in de zomermaanden op donderdag en vrijdag. En dan
mocht je 't ook nog alleen met een gids groepsgewijs betreden als je alles van
te voren via internet had geregeld. Oh ja, ook heel merkwaardig, de
toegangsprijs was in dollars. Iets belastingtechnisch? Vast wel!
Een vriendin, woonachtig in de Var, was ook heel
nieuwsgierig naar die toch behoorlijk verstopte Foundation. Zij zorgde dus voor
kaartjes op een vrijdagmiddag in juli. We waren toen toch onderweg vanuit
Nederland naar Nice om van daaruit richting Gubbio te trekken (zie vorige
afleveringen). Gewoon even een klein ommetje, meer niet. Maar wel een geweldige
ervaring.
 |
| bij de parkeerplaats van het complex |
Een prachtig onderhouden groot park aan een riviertje
waar die grote sculpturen van Venet optimaal uitkomen. Een grote hal waar de cortenstaal
elementen die hij gebruikt geheel esthetisch verantwoord liggen opgestapeld. Grote
galerieruimten waar zijn eigen 2-dimensionale werk hangt en waar ook tijdelijke
exposities van kunstvrienden van hem worden georganiseerd. Zoals nu van Claude
Viallat, een oude kunstenaar waarmee mijn galerie Quadrige in Nice ook
samenwerkt. En in dat alles liepen we in alle rust rond met een steeds weer
uitzwermend groepje van maar zes personen.
 |
| de hal waarin elementen zijn opgeslagen |
 |
| de expositie van Claude Viallat op het complex |
Over smaak valt te twisten, dus 't kan heel goed zijn dat
Venet's kunst niet jouw piece of cake blijkt te zijn. Maar dan nog kan de
ambiance van het geheel je overdonderen.
Overigens hoef je binnenkort helemaal niet meer zo ver te
rijden om werk van hem te kunnen aanschouwen. Want nu komt het Waalse Wanlin in
beeld. Enkele weken geleden stuurde die vriendin uit de Var een mailtje over
iets dat gaat gebeuren bij de E411. Die saaie, vrijwel recht toe recht aan weg
tussen Brussel en Luxemburg. Die gaat nu wat minder saai worden met een kunstwerk
van 250 ton staal en 60 meter hoog bij Wanlin. Al zichtbaar van kilometers
afstand. En wie maakt dat? Bernar Venet! Wij natuurlijk nieuwsgierig naar waar
dat dan wel zou zijn.
Afgelopen week, op de terugweg uit Gubbio in Wallonië
aangeland, hadden we elkaar al aangekeken. Waar oh waar? Opeens reden we een
volstrekt onverwachte file in. Eentje van anderhalve kilometer, zo werd
aangegeven. Wegwerkzaamheden zeker. Het enige wat je dan kunt doen, is je aan
dat frustrerende fileleed overgeven. Tot we plots ver vooruit een bruin getint,
gebogen stuk staal de lucht in zagen pieken. 't Zou toch niet dat ... Ja, dat
zou dus wel.
 |
| bezigheden om de Arc Majeur te plaatsen |
Ze waren al bezig om Venet's Arc Majeur te verankeren in
de benodigde 1000 ton cement. Daarvoor was één rijbaan afgezet. Een file dus
voor en door de kunst. Daar konden we wel vrede mee hebben. Een animatiefoto
laat zien hoe je straks van ver die Arc Majeur al kunt ervaren. Nu maar hopen
dat nieuwsgierige en daardoor afremmende automobilisten er niet een permanente
kunstfile gaan veroorzaken.
 |
| zoals 't er uit moet komen te zien |
't Kan bijna niet anders, dit gaat een icoon worden.
Hoger dan het Jezusbeeld in Rio de Janeiro, hoger dan het Vrijheidsbeeld van
New York. Hier kan het noodlijdende Wallonië mee scoren. En dat voor 'maar' 2,5
miljoen. Ook nog geschonken door een Belgische industriebedrijf. Tot volgende
week.
TOOS
Geen opmerkingen:
Een reactie posten