Achter gebeurtenissen in het leven zit eigenlijk altijd
wel een logica. Zo lijken Nice, mijn woonplaats Middelburg en Drusenheim in de Elzas op het oog weinig met elkaar te
maken te hebben. En toch zorgde logica
ervoor dat ik afgelopen weekeinde bij de opening van het Musée PASO in
Drusenheim was.
Want lezers van "TOOS&ART" kunnen weten dat ik samenwerk met Galerie
Qvadrige/La Diane Française in Nice (http://www.galerie-quadrige.com/)
. Die galerie vertegenwoordigt diverse kunstenaars. Uit Italië, Spanje,
Denemarken, Duitsland en natuurlijk ook Frankrijk. Eén van de Franse
kunstenaars is PASO, kunstenaarsnaam van Paul Klein. Een succesvolle, oude rot
in het vak met wie ik bevriend ben geraakt. Hij woont in Straatsburg, maar is
geboren in het nabij gelegen Drusenheim. En wat maar enkele kunstenaars bij
leven overkomt, is hem nu overkomen. Hij heeft een eigen museum gekregen. Nog
wel in zijn geboorteplaats. Zo'n museum moet natuurlijk geopend worden. Met
toeters en bellen, en vanzelfsprekend met de nodige kunstminnende en politieke
hotemetoten.
Niet dat ik mijzelf daartoe reken, maar de uitnodiging om aanwezig
te zijn heb ik toch in dank aanvaard. Vooral omdat 't zo bijzonder is, als
kunstenaar bij leven en welzijn je eigen museum in de schoot geworpen krijgen.
Alhoewel, PASO heeft daarvoor wel een schenking van vele honderden schilderijen
aan zijn Musée gedaan. Ten slotte moet er wel wat getoond kunnen worden en is
't toch ook wel handig als er regelmatig van schilderijen gewisseld kan worden.
Echt iets om als kunstenaar jaloers op te zijn, de
ruimten die PASO nu ter beschikking heeft om zijn sterk geabstraheerde en
kleurige schilderijen te tonen. Jammer toch dat al die verschillende
Nederlandse overheidslagen minder cultuurminnend zijn dan de Franse. Dat valt
me altijd weer op, Frankrijk hecht echt veel meer aan haar cultuur dan wij dat
in ons land doen. Cultuur mag er wat kosten.
Ik heb overigens gelijk maar Nederland vertegenwoordigd,
gezien het feit dat mijn lief en ik de enige aanwezige Nederlanders waren. Zowel bij de opening
overdag als bij het vriendendiner 's avonds bij PASO en zijn vrouw Helga thuis.
Daar hebben we het feest op de bekende Franse wijze nog even voortgezet. Met
champagne vooraf en kaas aan het eind! Zo is zo'n weekendje Elzas beslist niet
onaangenaam. Zeker niet in combinatie met een bezoekje aan het nieuwe museum
voor moderne kunst dat het Parijse Centre Pompidou in Metz heeft laten bouwen.
Het Centre Pompidou-Metz dus. Maar daarover een volgende keer. Tot volgende
week.
TOOS
YouTube http://bit.ly/ij4Pag
Geen opmerkingen:
Een reactie posten