dinsdag 30 september 2014

Van de atelierstilte naar de museumdrukte

Zo zit je dagen achtereen in je uppie in het atelier in je eigen wereld en zo zit je ineens tussen het museumpubliek te werken. Zo sta je dagen in alle stilte achter je ezel in Middelburg of Nice en zo zit je achter een steen te midden van het geroezemoes van de bezoekers in het Nederlands Steendrukmuseum in Valkenswaard. Een overgang? Dat kun je wel stellen!
 
overleg met Gertjan Forrer bij de 1ste tekening op de steen
Maar dat wist ik natuurlijk van te voren al. Ik had ten slotte zelf die afspraak gemaakt met de directie van het museum. Lees er nog maar eens de blogaflevering op na van ergens tweede helft augustus.
Ik moest namelijk voor Quadrige, mijn galerie in Nice, nog een vijfde steendruk maken voor een nieuwe Franstalige uitgave van Homerus’ Odyssee. Vier had ik er al gemaakt. Op één steen. Bij Rudolf Broulim in Antwerpen.  Maar Rudolf, 68 jaren oud, vond het ,volkomen terecht ,tijd om te stoppen. Dus, Tom Poes, verzin een list. Die kwam tot stand met het Steendrukmuseum in Valkenswaard. Daar vonden ze 't heel prettig als ik voor hun een relatiegeschenk zou maken op hun grote steendrukpers ,in samenwerking met hun meestersteendrukker Gertjan Forrer. Twee vliegen in één klap dus. Zij hun relatiegeschenk en ik mijn Odyssee-steendruk. Ook weer op één steen. Of eigenlijk drie vliegen in één klap. Want op die steen was ook nog ruimte voor een derde steendrukje voor mijzelf.
de steen gaat de pers in
de 1ste drukgang wordt gedraaid

aan het werk met de 2de tekening
 Dus daar zat ik dan afgelopen zaterdag. In het atelier van het museum. Met een grote lege steen voor me. En met de al genoemde Gertjan Forrer met wie ik voor de 1ste keer ging samenwerken. Dat is altijd spannend. Want ik weet zo langzamerhand wel dat elke meestersteendrukker zijn eigen manieren, technieken, materiaalgebruik en trucjes heeft. Ik had Gertjan al eerder ontmoet bij de voorbesprekingen en had er daardoor beslist alle vertrouwen in dat ’t ging lukken. Heel leuk was dat ik dit weekeinde van hem hoorde dat zijn vader ook steendrukker was geweest en onder andere had gewerkt in een Zwitserse steendrukkerij. Daar waar ook ene Ernst Hanke zijn opleiding had gehad. En laat ik nou die Ernst Hanke weer goed kennen omdat ik in zijn atelier in Zwitserland een aantal keren litho’s heb gemaakt. Dan kies ik ook nog voor de 1ste drukgang van mijn litho een basiskleur  blauw die de naam Forrer-blauw blijkt te hebben. Heeft de vader van Gertjan die kleur ontwikkeld! Hoe klein is de wereld dan ineens weer. 

belangstellenden rond de pers
uitleg over de techniek

Zo leert een mens dus nog eens wat. Bijvoorbeeld ook dat een beetje schapenvet door de steendrukinkt die inkt steviger op de steen doet pakken. En dat je voor bepaalde gunstige effecten rustig de vlam van een brander op die steen kunt zetten.

met de brander op de tekening


Het is nu, na drie dagen werk, maandagavond en morgen leggen we de laatste handjes aan de litho’s. Maar het leek me toch leuk hierover al vast iets te vertellen en dat te illustreren met foto’s.  En wil je bewegende beelden zien bij het maken van een steendruk? Kijk dan maar eens naar het hierboven ingebouwde filmpje”RENAISSANCE, birth of a stone litograph” op mijn YouTube-kanaal  (link http://youtu.be/FllnbULjCqY). Trouwens, ook op Facebook hebben bezoekers van het afgelopen weekeinde het nodige neergezet. Tot volgende week.
TOOS.

dinsdag 23 september 2014

Begin van de herfst? Geef een feest!


feest op de Korendijk 56
Morgenochtend dinsdag 23 september eindigt de zomer om 04.29 uur. Met andere woorden, dan begint de herfst. Nu is het 22.11 uur op maandagavond. En ik wil mijn blog nog maken want anders komt 't er niet meer van.  Writers block vanwege de kortende dagen? Depressief vanwege die komende herfst? Geen energie vanwege vallende blaadjes? Gebrek aan inspiratie? Nee hoor, beslist niet. Het tegendeel. Mijn adrenalinepeil is juist heel hoog. Want ik dacht "hoezo herfst, die gaan we toch gewoon lekker feestend in". Want ik meldde al eerder dat ik mijn pand hier in Middelburg 15 jaar geleden kocht. Verder ontmoetten mijn levensgezel en ik elkaar 25 jaar geleden in Egypte, wordt ik binnenkort 65 en werd hij dit jaar 70. Dus herfst? So what? We gaan feesten.


de Italiaanse catering
 Afgelopen zaterdag 20 september was het daardoor urenlang onveilig op de Korendijk ter hoogte van nummer 56. Zo'n 140 gasten bevolkten mijn eeuwenoude pakhuis en konden zich zowel grofstoffelijk als geestelijk laven. Italiaanse catering om je vingers bij af te likken van het Middelburgse Rode Rozen en Tortilla's, voortreffelijke Italiaanse wijnen van de Zeeuwse Sligro-locatie, echt Nederlands bier uit de tap, Italiaanse aria's uit de gouden keel van coloratuursopraan Lieve Geuens, de betoverende handen van meester-goochelaar Dan LeFay en het overheerlijke Italiaanse ijs uit de ouderwetse ijskar van het Middelburgse a Domani. En daardoor grote groepen ijseters midden op de dijk bij een onnederlandse temperatuur voor de tijd van het jaar. In één woord GEWELDIG! Ik hoop dat de foto's een indruk geven van het geheel.
Dan Lefay in actie


Lieve Geuens met haar begeleider Hein Hoogendoorn


En toen moest er midden in de nacht nog worden omgebouwd. Want zondag hadden we Feestelijk Open Huis. Met ook nog weer heel veel andere bezoekers en gasten. Een tikje druk dus, dit afgelopen weekeinde! Maar ongelooflijk goed geslaagd. Reken maar dat zoiets een kick geeft en goed is voor je adrenalinepeil. Dat is trouwens heel handig als je op maandag weer van alles moet afbreken en klaarzetten opdat Soolsma, het op Walcheren overbekende verhuurbedrijf, op dinsdag van alles weer netjes kan meenemen.

Levensgezel Harm heeft iets mee te delen
ijs van a Domani vindt gretig aftrek
Toch makkelijk, zo'n vide in je huis
Nu dus nog mijn blog want morgen moet ik me heel serieus gaan voorbereiden op alweer een nieuwe manifestatie komend weekeinde. In Valkenswaard in het Nederlands Steendrukmuseum. Daar ga ik op zaterdag en zondag 27/28 september en plein public een steendruk maken met behulp van de Amsterdamse steendrukker Gertjan Forrer op de grote pers van het museum. Wat mij betreft is iedere kunstliefhebber daar welkom. Dan kun je zien hoe die 200 jaar oude techniek van het steendrukken in elkaar steekt. Tot zaterdag of zondag dus? En anders? Tot volgende week.
TOOS.

dinsdag 16 september 2014

Hoe de MCC uit 1720 zorgt voor een feest op 21 september 2014 aan Korendijk 56, Middelburg

 In 1720 wordt de Middelburgse Commercie Compagnie(MCC) opgericht. In 1738 bouwt de MCC een pakhuis aan de Korendijk, natuurlijk nog zonder het nummer 56 van nu. In 1999 word ik er de eerste bewoner, tot die tijd bleef ‘t alsmaar opslagruimte. En in 2014 op zondag 21 september  is er een Feestelijk Open Huis want die vijftien jaar van 1999 tot 2014 moeten gevierd worden.

Maar wat zat er eigenlijk eerst op die plek? Op oude kaarten van Middelburg, zoals bijgaande uit 1625, zie je altijd een gat tussen twee huizen in op ongeveer de plek waar nu mijn “Holstein” staat (bij pijl), vlak bij de toen al bestaande Bellinkbrug. Die destijds overigens  een ietsie pietsie andere vorm had.

In dat gat zou nog een haringpakkerij hebben gezeten, een open ruimte met een afdak erboven. Wel handig, dat opene, als je denkt aan de geur van haring. In 1738 vulde de MCC dus dat gat met een pakhuis. Met ongetwijfeld ook balken uit het water erachter. Want niet voor niks heet het straatje achter mijn pand het Balkengat. Nu gedempt, maar ooit het verlengde van de scheepswerf die daar lag in de tijden van de Vereenigde Oostindische Compagnie  en de MCC . Een paar jaar geleden wees een expert mij op balken die beslist uit oude schepen afkomstig waren. Ooit onttakeld en daarna gerecycled in mijn pakhuis. Recyclen een modern verschijnsel? Vergeet ‘t, vroeger waren ze veel zuiniger met materiaal.

Een ander, indirect bewijs voor dat gat gaf ook het kadaster aan in 1999. Bij de koop van het pakhuis bleken de muren eigendom van de buren. Er zit dan ook geen balk in die muren vast, ze zijn er alleen maar tegenaan geplaatst. Eigenlijk mocht ik dus geen spijker in de muur slaan zonder eerst even bij zo’n buur aan te bellen en toestemming te vragen. Dat is in de tussentijd wel geregeld en nu hangen er natuurlijk schilderijen. Dus is het pakhuis feitelijk nog steeds een plek die met handel heeft te maken. Want ook een beeldend kunstenaar kan niet alleen leven van de lucht.

 Wat die handel in de MCC-tijd inhield? Daar kan ik niet helemaal zeker van zijn. Maar in het begin richtte de MCC zich vooral op de vaart binnen Europa. En omdat ons land heel veel geld verdiende met de doorvoer van graan in Europa ligt het nogal voor de hand te veronderstellen dat er in mijn pakhuis graan opgeslagen heeft gelegen. Uit bijvoorbeeld de Baltische staten en gebieden als Sleeswijk en Holstein. Want dat waren grote graanvoorraadschuren van waaruit heel veel graan per schip werd geëxporteerd.
Toen ik dat idee aan de juiste ambtelijke afdeling in Middelburg voorlegde, was men daar gelijk enthousiast. En eerste bewoner van het pand en met de achternaam Van Holstein ook nog? Dan mocht het pand natuurlijk “Holstein” heten. Want een rijksmonument mag je namelijk niet zomaar een naam geven. Daar is overheidstoestemming voor nodig.

Nu is er dus  Feestelijk Open Huis op zondag 21 september van 11-18 uur in “Holstein”. Met een feestelijke expositie door het hele pand heen. Van mijn werk natuurlijk. En ook nog voor feestelijke kortingen. Omdat er voor mij namelijk meer te vieren valt dan alleen die 15 jaar. Ook de getallen 25, 65 en 70 spelen een rol. Waarom? Nou, dan moet je maar langskomen. Ik leg ’t graag uit, samen met mijn levensgezel. Dus wie weet tot aanstaande zondag. En anders? Tot volgende week.
TOOS.

dinsdag 9 september 2014

Twee “kunstvliegen” in één klap

De rust is weer neergedaald in de natuur rond fort Rammekens. Het vogelgefluit wordt niet meer overstemd door de rockmelodieën van muziekspektakel “O die zee”. Op de binnenplaats van het fort is het uitzicht op de oude muren en kazematten hersteld nu de gigantische partytent is afgebroken. Na alle cateringgeweld kun je nu weer simpel koffie, thee en koek nuttigen bij de “coffeecorner”. Gewoonweg of er niets gebeurd is in de maand augustus.
toegangspoort van fort Rammekens
 Maar dat is toch niet helemaal waar. Want Staatsbosbeheer, eigenaar en beheerder van het fort, vond het heel interessant als mijn expositie “Odyssee” nog een poos zou blijven. Dus hebben we in goed overleg besloten die tentoonstelling te verlengen tot 15 oktober. In het weekeinde daarna wordt het fort namelijk overstroomd door de soldaten van het 7de Bataljon infanterie van Linie 1815. Die komen daar de klok zo’n 200 jaar terugzetten en Napoleonnetje spelen. En of mijn kunst in die omstandigheden daar nog veilig is? De vraag stellen is eigenlijk al het antwoord geven.
Dus is “Odyssee” voorlopig nog te bekijken. Op vrijdag, zaterdag en zondag van 12-17 uur. Dat is dan de eerste van die “kunstvliegen” uit de titel. Nu de tweede.
Sirene, schilderij bij de expositie "Odyssee"
Cerberus, waakhond bij de Griekse onderwereld
In een vorige blogaflevering schreef ik al over het Feestelijk Open Huis dat ik op zondag 21 september van 11-18 uur organiseer in mijn 18de eeuwse pakhuis aan de Korendijk 56 in Middelburg. Feest vanwege het feit dat ik dit rijksmonument 15 jaar geleden in september kocht en vanwege de mooie getallen 25, 65 en 70 die dit jaar in mijn persoonlijk leven een mooie rol spelen.
Met andere woorden, “Odyssee” in het fort en een grote expositie met feestelijke prijzen bij mij thuis. Daar moet ik wat mee, zo bedacht ik mij. Alweer met Staatsbosbeheer heb ik daarom het volgende voor al mijn kunstvrienden geregeld.
 
Korendijk 56, Middelburg
Normaal betaal je toegang voor het fort. Maar als je uiterlijk donderdag 18 september per email aan mij doorgeeft dat je op 21 september graag zowel mijn Feestelijk Open Huis als “Odyssee” in het fort wilt bezoeken, zorg ik dat er die zondag een gratis toegangsbewijs voor het fort klaarligt. Vermeld naam en aantal bezoekers dat meekomt, dan kan ik dat op het toegangsbewijs invullen. Wapper ermee in het fort, lever het in en de toeziende vrijwilligers daar leggen je geen strobreed in de weg. Twee “kunstvliegen” dus in één klap.
Mijn emailadres is toos@toosvanholstein.nl. Tot volgende week.
TOOS.

dinsdag 2 september 2014

Feestelijk Open Huis op 21 september en Monumentendag op 13 september

Al weer 15 jaar Middelburg! Dat realiseerde ik mij begin van dit jaar. Want in september 1999 kocht ik mijn monumentale pakhuis aan de Korendijk 56. Alhoewel, monumentaal­­? Het was dan wel een rijksmonument maar ook ontzettend verwaarloosd. Zie bijgaande foto´s.
toestand in 1999

Sommigen verklaarden mij, in overigens vriendschappelijke termen, voor volledig gestoord. Op zich een begrijpelijke observatie. Maar mijn levensgezel en ik wisten wat we wilden. En dat is er ook gekomen. Net zoals trouwens de grijze haren. Maar voor de verklaring daarvan houden we ´t maar gewoon op het voortschrijden der jaren.

toestand nu
15 Jaar Middelburg dus. Nu wil het toeval dat naast die 15 in mijn  persoonlijke leven dit jaar nog andere mooie getallen een belangrijke rol spelen: 25, 65 en 70. Redenen genoeg dus om een flink feestje te bouwen. En, vonden we, dan niet alleen in besloten kring maar zeker ook openbaar.  Voor alle bekenden en alle fans van mijn werk. Met als locatie natuurlijk mijn opgeknapte pakhuis. Want dat mag, trots als ik er op ben,  gezien worden.  Net zoals mijn kunst. Het resultaat van deze overdenkingen?

Een Feestelijk Open Huis op zondag 21 september van 11-18 uur

 En met feestelijk bedoel ik dan ook echt feestelijk. Een feestelijke expositie door het hele pand van werken met alleen op deze dag extra feestelijke prijzen. Prijzen gebaseerd op die mooie getallen van hierboven: 15, 25, 65 en 70. Dat je bij zo´n feest met elkaar moet kunnen  klinken, ligt natuurlijk voor de hand. Dus reken er maar op dat de feestelijke ingrediënten daarvoor in ruime mate aanwezig zijn.
Iedereen met een feestelijk humeur is welkom.



Mocht het die 21ste september niet uitkomen, dan is er nog een alternatief. Want de week daarvoor, op zaterdag 13 september ,is het weer landelijke Monumentendag van 10-17 uur. Daar heb ik al vaker aan meegedaan. Een mooie gelegenheid dus om al vast warm te draaien voor dat Open Huis een week later.
Ook dan staat niet alleen de deur bij mij open maar eveneens de rest van het pand met dat mooie, goudgeschilderde leeuwtje helemaal boven in de nok. Als je komt, leg dan voor je binnengaat je hoofd maar eens even in de nek om ´t te bekijken. Daarna kun je binnen rustig rondkijken en bijvoorbeeld zoeken naar de balken die volgens experts nog afkomstig zijn van oude VOC of MCC (Middelburgse Commercie Compagnie) schepen. Zoals ik ´t bij de Middelburgse Kunst en Cultuurroute op de 1ste zondag van de maand wel uitdruk: moderne kunst in een 18de eeuws pakhuis. Tot volgende week.
TOOS