Realisme? Hoezo?

Zondag liep de Realisme Kunstbeurs in Amsterdam af, alweer voor het 10^de achtereenvolgende jaar. Want zo vaak is die beurs al gerealiseerd. Ik kan me nog goed de openingsavond van de 1^ste keer herinneren vanwege de gigantische puinhoop toen bij het parkeren. Sinds die tijd ben ik, ten minste als ik kon, maar op een gewone dag gegaan.

Het mooie van zo’n beurs is dat je er heel veel aan kunt aflezen. Ik weet nog goed hoe de kinnesinne in de kunstwereld bij die 1^ste keer een grote rol speelde. Er waren namelijk enkele kwalitatief goede galerieën, gespecialiseerd in figuratieve en realistische kunst, om onduidelijke redenen niet toegelaten. Terwijl andere galerieën, overigens ook van goede naam, die nog nooit iets hadden gehad met het Realisme in de kunst, er wel stonden. Die hadden snel even enkele realistisch schilderende kunstenaars aangetrokken waarmee ze normaal nooit werkten. Het was net de echte grote mensenwereld!

Nu is het wel een relatief kleine beurs vanwege de ruimtebeperking in de Terminalhal, daar in Amsterdam. Er kunnen maar iets meer dan 30 galerieën een plek vinden. En alleen als er iemand afhaakt komt er een plaats vrij. Voor degenen die 10 jaar geleden geen plek konden krijgen, zou het nu totaal geen probleem zijn geweest. Want zoals bekend gaat het niet echt goed in de Nederlandse kunstwereld. Allerlei galerieën verdwijnen op dit moment. Of ze kunnen of willen geen geld meer in zo’n dure kunstbeurs steken omdat de revenuen er niet tegen opwegen. De laatste paar jaar kwamen dus veel plaatsen vrij. Die worden nu opgevuld met galerieën die je er vroeger beslist niet zou hebben aangetroffen. Voor mijn gevoel heeft dit de kwaliteit van het geheel en ook de prijs/kwaliteitsverhouding niet bevorderd.

Dat bedoelde ik hierboven dan ook met de constatering dat je veel aan zo’n beurs kunt aflezen. Ook de term Realisme dekt zo langzamerhand alleen nog maar een deel van de lading. Maar ja, je gaat de merknaam van een als goed bekend staande kunstbeurs natuurlijk niet zomaar veranderen. Daarnaast was toch ook weer duidelijk dat de fotokunst, en dan vooral de gefotoshopte kunst, nog steeds aan een opmars bezig is. Dat is een richting die het professionele “echte schilderen” beslist veel concurrentie aandoet. Maar wat wil je als de wereld zich middenin een digitale revolutie bevindt! Tot volgende week.

TOOS

www.toosvanholstein.nl

www.toos.biz

YouTube  http://bit.ly/ij4Pag