dinsdag 15 september 2015

Blues, rock en Seasick Steve

Waar zou je bij het volgende rijtje namen spontaan aan denken? Washboard Sam, Howlin' Wolf, Big Joe Turner, Blind Lemon Jefferson, John Lee Hooker. Grote kans dat 't iets wordt als "moet met blues te maken hebben". Want in dat segment van de muziekwereld stikte het vroeger van dat soort heerlijke namen. Ouwe bluesgiganten, of tamelijk recent of al heel lang geleden in de blueshemel opgenomen. En de naam Seasick Steve? Ook zo'n ouwe, dooie bluesman? Wat naam betreft zou hij mooi in dat rijtje hierboven passen. Maar niets is minder waar. Hij is nog springlevend en daarbij toch al een legende.
Seasick Steve
Hoe ik hier op kom? Trouwe lezers van dit blog weten dat ik af en toe een zijsprongetje maak naar andere gebieden van de kunst. Opera of blues, geen probleem. Van beide ben ik liefhebber. Zo kwamen op bluesgebied Joe Bonamassa en Popa Chubby al eens voorbij. Muzikanten waar de rhythm and blues tijdens hun concerten die ik bijwoonde aan alle kanten vanaf spatte. Heerlijk is dat, je een avond helemaal in de muziek onderdompelen. Niet voor niets kwamen en komen daar nog steeds "muziekschilderijen" van mij door tot stand. En dan daarbij te bedenken dat ik in mijn atelier tijdens het schilderen eigenlijk nooit muziek aan heb staan.
Playing the blues, Toos van Holstein
Maar goed, Seasick Steve dus. Door een vriend werd ik eens op hem gewezen: "daarvan moet je een keer een concert meemaken". Vorige week was dat zover. In de keurige Rotterdamse  Schouwburg nog wel. 
Seasick Steve in de Rotterdamse Schouwburg
Eigenlijk een gekke combinatie, pluche stoelen en ruige blues. Van een muzikant die nu 74 jaar oud is en pas in 2006 bekend raakte door een optreden bij de BBC. Absoluut curieus. Zwerf je door de hele wereld, wissel je allerlei baantjes af met optredens en breek je pas door op je 66ste. Om daarna op allerlei popfestivals op het hoofdpodium op te treden. Pinkpop, Rock Werchter, Lowlands, Nort Sea Jazz, noem maar op.  Nou heeft ie natuurlijk wel een heel speciale kop met die lange baard. Maar nog specialer zijn sommige instrumenten die hij bespeelt. Zelf gebouwde banjo's en gitaren, ik heb er wel tien verschillende zijn handen zien passeren. Met één of met drie snaren, geen probleem. Tijdens het concert stond er op een bepaald moment een 9-jarig jongetje vooraan die aan Seasick Steve zijn eigengebouwde elektrische gitaar liet zien. Met twee snaren! Steve nam dat ding aan en speelde er gelijk op alsof hij nog nooit anders had gedaan. Voor zo'n joch een moment om zijn hele leven lang niet meer te vergeten. Maar voor ons als publiek natuurlijk ook goud! Eigenlijk net zoals de hele avond.


Want 't was genieten in het kwadraat. Eerst ongecompliceerde ouwe blues. Je kon je gelijk verplaatsen naar het verre verleden, ergens in het zuiden van Amerika. Met een zwoele zomeravond op zo'n Amerikaanse veranda van wit geverfd hout. Maar ook stampende rock, samen met zijn drummer. Een soort Donar met een bos lang grijs haar die wild rondzwierde terwijl hij uit zijn instrumenten donder en bliksem tevoorschijn sloeg. 
de drummer
Wat die ouwe knakkers met z'n tweeën aan muziek tevoorschijn toverden! 't Was net een hele band. Je zag ook wat muziek dan kan doen met zo'n krakende hippie als Seasick Steve. Enigszins hinkend het podium opkomen, plaatsnemen op een soort omastoel met rechte rug en een dik kussen erop, maar in de loop van de avond af en toe rockend een performance weggeven waar massa's jongere gitaristen nog een puntje aan kunnen zuigen. Met ook nog een prima blues en rockstem. 

Die stembanden zijn ongetwijfeld heel wat keertjes tijdens hun bestaan flink in de alcohol gedrenkt geweest zijn, die keel heeft vast heel wat liters whisky te verklokken gekregen, maar dat bleek de kwaliteit alleen maar ten goede te zijn gekomen. Een avond om lang te heugen. Dan is het geen probleem om pas tegen half drie vrijdagnacht onder je Middelburgse dekbedje te glijden terwijl je op de zaterdagmorgen om 10 uur weer fris en vrolijk de deur opendoet in verband met de Nationale Monumentendag.

TOOS

Geen opmerkingen: