dinsdag 11 oktober 2011

De laatste loodjes

Het is altijd verbazingwekkend hoe in een paar dagen iets snel is af te breken dat een aantal weken heeft gekost om op te bouwen (zie de diverse foto’s). In die zin vallen de laatste loodjes dan wel weer mee. Alhoewel het toch met enige weemoed is dat ik nu die kazematten in fort Rammekens langzaam leeg zie worden. Het heeft ten slotte ook heel wat energie en hoofdbrekens gekost om ze te vullen. Ik zie ons nog staan zoeken naar spijkers in de muren om werk aan op te hangen. Want in de muren van zo’n rijksmonument mag natuurlijk geen spijker meer geslagen worden tenzij er via ondoorgrondelijke
bureaucratische wegen toestemming voor wordt gegeven. En electriciteitssnoeren voor de extra aangeschafte

bouwlampen, die nodig waren voor de uitlichting, mogen natuurlijk niet zomaar over de vloer liggen te slingeren. Daarvan heb ik wel weer geleerd dat je dan leert heel inventief te zijn, waardoor alles uiteindelijk toch goed komt. Houtjes, touwtjes, latjes, steigers, piepschuimblokken, plastic binders, kneedgum, houten wiggen, punaises, gootjes en wat al niet hebben we gebruikt. Het heeft tijdens de opbouw in april lichamelijk menige zweetdruppel gekost, mondeling af en toe een krachtterm en geestelijk vele nachtelijke denkuurtjes als ik niet kon slapen.

En nu? Nu is het een mooi avontuur dat een half jaar heeft geduurd. Alhoewel, in feite is het natuurlijk veel en veel langer geweest als je alle voorbereidingstijd meetelt. Maar dat heeft me ook weer op allerlei nieuwe sporen in mijn kunstcarrière gezet, nog afgezien van dit blog, alle video’s op mijn YouTube-kanaal http://bit.ly/ij4Pag, mijn tweede website www.toos.biz en de activiteiten op social media als Facebook, Twitter en LinkedIn.
Tot volgende week.
TOOS



Geen opmerkingen: