Ken je dat? Bijvoorbeeld een interessante expositie duurt
nog maanden. Dus heb je tijd zat om er heen te gaan. En dan ineens is die tijd
bijna voorbij en moet je je alsnog haasten. Dat had ik dus bij de tentoonstelling rond en over Jan van Eyck
(Maaseik circa 1390-Brugge 1441). In zijn tijd al wereldberoemd in heel Europa.
Ik realiseerde me plotsklaps dat de deadline in het
Museum Boijmans Van Beuningen op 10 februari lag. Reden dus om snel naar Rotterdam
af te reizen. Er zijn namelijk maar enkele tientallen werken met zekerheid aan
Van Eyck toegeschreven. En dan is het wel
heel bijzonder dat daarvan nu in Boijmans vijf olieverven en twee miniaturen zijn te
zien. Waar je ook nog eens letterlijk
met je neus bovenop kunt komen. 't Gebeurt
niet vaak dat je van zo dichtbij zulk wereldberoemd werk kunt bekijken. En die
neus er bovenop is echt nodig. Onze Jan moet zijn ogen trouwens ook heel dicht
bij het paneel hebben gehad, zo ongelooflijk verfijnd en detaillistisch is alles
geschilderd. Zouden er in die 15de eeuw al opticiens zijn geweest met digitaal
opgeslagen klantgegevens, dan hadden we nu vast geweten hoever onze Jan met
zijn ogen in de min zat. Want ik kan me absoluut niet voorstellen dat je zo verfijnd
kunt schilderen als je niet behoorlijk bijziend bent.
Die detaillering is prachtig te zien op een verrassend klein
paneeltje dat overigens niet af is. De Heilige Barbara voor een toren in
aanbouw waarin ze later zal worden opgesloten. Maar dat is een heel ander
verhaal. Op alleen een foto (hierboven), krijg je echt de indruk dat het veel groter is. Voor mij was dit monumentale schilderijtje
het hoogtepunt. Al is bijvoorbeeld de
Annunciatie, waar rechts een ooit verdwenen deel ontbreekt, ook hors categorie.
Opvallend was dat er steeds meer mediatoeters en bellen
bij zo'n belangrijke expositie komen. Zijn begeleidende "oortjes" met toelichtende teksten
al standaard, nu hoorde er ook nog een schermpje bij. Opvallend was dat heel
wat bezoekers meer naar uitvergrotingen op hun scherm keken dan naar de kleine
werken zelf. Want om daar dichtbij te kunnen
komen, moest je in de drukte gewoon de tijd nemen. Interessante
ontwikkeling, nietwaar, onze digitale revolutie?
Overigens wordt het beroemdste werk van Jan van Eyck, het
veelluik Het Lam Gods dat altijd in de kathedraal van Gent heeft gehangen, nu
ook gerestaureerd. En als bezoeker kun je dat de komende paar jaar gadeslaan.
Ik heb dus nog tijd zat om naar Gent te gaan. Hoewel? Tot volgende week.
TOOS
YouTube http://bit.ly/ij4Pag
Geen opmerkingen:
Een reactie posten