 |
| installatie van kunstenaar Tunga op Chateau La Coste |
Eén keer raden waar 't bij een wijnchateau om draait.
Heel goed! Wijnranken, druiven en het vloeibare eindresultaat in rood, rosé of
wit. Maar als je zo'n chateau bezit, daar niet onaardig mee verdient en iets
meer wilt? Kijk dan eens bij Chateau La Coste, zo'n twintig kilometer boven
Aix-en Provence bij Le Puy-Ste-Réparade. In de prachtige, heuvelachtige campagne van de Provence. Vorige week maakte
ik al een link met die plek via Arles en mondiale sterarchitect Frank Gehry. Type
Rem Koolhaas, onze Nederlandse pendant. Of die moderne sterstatus van
architecten tegenwoordig terecht is? Goeie vraag om in de groep te gooien. Maar
ze verdienen er in ieder geval een leuke boterham door. Hoe dan ook, waar in
Europa vindt je op iets meer dan een uur rijden van elkaar twee Gehry-bouwsels?
In de Provence dus.
Op dat wijnlandgoed doen ze namelijk veel meer dan alleen
wijn maken. Ze doen er ook aan landschapskunst, aan een recent geopend museum,
en aan beroemde architecten. Vandaar Gehry.
 |
| ontwerp van Gehry |
Maar of ie nou met dit ding z'n sterstatus onderstreept?
Mwah! Nogal rommelig en ongeïnspireerd naar mijn smaak. Overigens wordt er daar
niet op een paar euro's gekeken. Van over de hele wereld mochten kunstenaars er
in het landschap ingrijpen. Echt zo'n speciale tak van kunstsport. Kunst, en hier
ook architectuur, zodanig integreren dat er een eenheid met de omringende
natuur ontstaat.
Op Chateau La Coste kun je je er aan verlustigen bij een rondgang
van zo'n twee uur over de vele hectaren golvend en gedeeltelijk bebost terrein.
Wil je vooraf, of eventueel achteraf, je ook nog verlustigen aan een chique
Franse lunch? Geen probleem. De Japanner Tadao Ando, ook alweer zo'n ster aan
het architectenfirmament, zorgde voor een dito chique ambiance. Toen ik er afgelopen
herfst rondliep, waren de menu's niet aan te slepen.
 |
| restaurant op het terrein |
Maar goed, nu die landschapskunst. Door ook al weer
wereldberoemde namen. Zoals Ai Wei Wei. Waar kom je 'm tegenwoordig trouwens niet
tegen? China misschien?
 |
| soort Romeinse heirweg van Ai Wei Wei met een hoog conceptueel gehalte |
En Richard Serra met zijn stalen platen. Altijd
herkenbaar met toch eigenlijk altijd dezelfde soort truc. Maak 't groot en het
wordt indrukwekkend. Loop maar eens binnen bij Museum Booymans in Rotterdam.
Daar staan meters hoge en meters lange gebogen platen van hem.
 |
| installatie van Serra |
Of Sean Scully. Meer bekend van zijn schilderijen die in heel
wat belangrijke musea hangen. Maar hier zette hij een groot stenen bouwwerk
neer. In feite een driedimensionale uitwerking van wat hij op het platte vlak
maakt.
 |
| van Sean Scully |
Allemaal van die werken die je niet direct boven de bank
kunt hangen of in een hoekje van de hal zet. Je kunt 't echt niks vinden en je
kunt er idolaat van worden, met alle gradaties er tussenin. Een soort
autismespectrum maar dan anders. Zo vond ik die grote, rechthoekige stapeling
van allerlei kleurige steenblokken beslist indrukwekkend. En waarom? Eigenlijk
een pure gevoelskwestie in combinatie met esthetiek. Een ander zal misschien wel
zeggen 'Toos toch. Die hoop stenen?'. Datzelfde gevoel had ik ook bij de
Braziliaanse installatiekunstenaar Tunga (1952-2016). Zie ook de foto boven .
Ik had nog nooit van de goeie man gehoord maar was gelijk
gegrepen door wat hij op 'zijn' plek had gecreëerd met steen, kwarts en metaal.
De truc die hij uithaalde met sterk magnetisch natuursteen vond ik magisch.
Munten die je er bij hield, waren niet meer los te krijgen!
De volgende foto's zijn een beperkte keus uit de vele
projecten en moeten maar hun eigen verhaal vertellen. Zoals o.a. die van
objecten van Alexander Calder (1898-1976) en Louise Bourgeois (1911-2010). Twee
beelden die niet specifiek voor het Chateau zijn gemaakt, maar gewoon zijn
aangekocht.
 |
| werk van Alexander Calder |
 |
| werk van Louise Bourgeois |
Zelf kun je er trouwens ook nog het nodige aankopen. Prima
drinkbare wijn bijvoorbeeld! Geen verrassende mededeling, schat ik zo in. Maar
met acht euro per glas voor de goedkoopste rode mag dat dan ook wel. Een
heerlijke herfstzon op het terras hadden we er toen wel gratis bij. Je kunt eventueel
ook luxueus blijven overnachten op het landgoed. In, vanzelfsprekend, een
speciaal daarvoor architectonisch ontworpen chique gebouw. Een paar nachtjes
voor tegen de 900 euro. Best begrijpelijk, die prijsstelling. Want de landschapskunst
moet toch ergens van betaald worden. 't
Komt ten slotte uit de lengte of de breedte. Of uit de zak van de bezoeker. Dat
overnachten hebben we dus maar gelaten, de ambiance van de rest is een absolute
aanrader. Tot volgende week.
TOOS
Geen opmerkingen:
Een reactie posten